Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2025

Sơn Tinh εναντίον Thủy Tinh: ο πόλεμος ανάμεσα στον Θεό του βουνού και στον Θεό της θάλασσας


Ο πόλεμος μεταξύ του Sơn Tinh και του Thủy Tinh. Ζωγραφική: Ta Huy Long
____________

Sơn Tinh εναντίον Thủy Tinh

Ο αυτοκράτορας Hùng Vương ο δέκατος όγδοος είχε μια κόρη που ονομαζόταν Mỵ Nương, η οποία ήταν πολύ ευγενική και όμορφη σαν λουλούδι. Ο αυτοκράτορας την αγαπούσε πολύ και ήθελε να την παντρέψει μ’ έναν άξιο, ευγενικό και ισχυρό σύζυγο. Έτσι, διέδωσε την επιθυμία του σε όλη τη χώρα, με σκοπό να βρει τον κατάλληλο μνηστήρα για την κόρη του.


Η πριγκίπισσα Mỵ Nương
_________


Νεαροί άντρες άρχισαν να συρρέουν στην πρωτεύουσα απ’ όλα τα σημεία της χώρας για να επιδείξουν τα προσόντα τους και να κερδίσουν την Mỵ Nương. Ο αυτοκράτορας παρέμενε αναποφάσιστος μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκαν ο Sơn Tinh και ο Thủy Tinh. Ο Thủy Tinh ήρθε από τη θάλασσα, βασίλευε πάνω σε όλα τα πλάσματα που ζούσαν στο νερό και είχε τη δύναμη να καλεί τους ανέμους, να μαζεύει τα σύννεφα και να ρίχνει βροχές και καταιγίδες. Ο Sơn Tinh κυβερνούσε στην κορυφή του βουνού Tản Viên, είχε εξουσία πάνω σε όλα τα πλάσματα της στεριάς και μπορούσε να υψώνει και να γκρεμίζει τα βουνά. Και οι δύο δήλωσαν ότι θαυμάζουν την ομορφιά και την καλοσύνη της πριγκίπισσας και ότι είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν την καρδιά της. Ο Sơn Tinh υποσχέθηκε να κάνει τη Mỵ Nương την πιο ευτυχισμένη Βασίλισσα των Βουνών, ενώ ο Thủy Tinh υποσχέθηκε να την κάνει την ένδοξη Βασίλισσα της Θάλασσας.


Ο βασιλιάς Hùng Vương ο δέκατος όγδοος
____________

Ο αυτοκράτορας ζήτησε από αυτούς τους δύο όμορφους νέους να δείξουν τη δύναμή τους. Ο Θεός της Θάλασσας κούνησε τα χέρια του και ο άνεμος άρχισε να φυσάει. Είπε μια λέξη και άρχισε να πέφτει δυνατή βροχή. Συνέχισε να κουνάει τα χέρια του και η στάθμη της θάλασσας ανέβαινε. Όλοι φοβήθηκαν, εκτός από τον Θεό του Βουνού, που ζήτησε από τον αυτοκράτορα να παρουσιάσει κι αυτός τη δύναμή του. Κούνησε γρήγορα το χέρι του και έφτιαξε ένα μεγάλο δάσος με πολλά δέντρα. Ψιθύρισε μια λέξη και ξεπήδησαν βουνά και λόφοι. Συνέχισε να κουνάει τα χέρια του και όλοι οι λόφοι και τα βουνά άρχισαν να κινούνται.


Ο Sơn Tinh και ο Thủy Tinh δείχνουν τις δυνάμεις τους
__________


Ήταν πολύ δύσκολο τόσο για τον αυτοκράτορα όσο και για την πριγκίπισσα να επιλέξουν, γιατί οι δύο μνηστήρες ήρθαν ταυτόχρονα και ήταν εξίσου δυνατοί. Ο Hùng Vương κάλεσε τους αυλικούς του αλλά κι εκείνοι δεν μπορούσαν να διαλέξουν ανάμεσα στους δυο. Στο τέλος είπε: 

Θα μπορούσα να σας κάνω γαμπρούς μου και τους δύο, αλλά έχω μόνο μια κόρη. Λοιπόν, αύριο, όποιος φέρει πρώτος τα γαμήλια δώρα για τη νύφη, εκείνος θα την πάρει για γυναίκα του.

•  Εκατό δίσκους ρύζι 

•  Εκατό κέικ ρυζιού

•  Έναν ελέφαντα με εννέα χαυλιόδοντες,

•  Έναν κόκορα με εννέα σπιρούνια

•  Ένα άλογο με εννέα χρώματα στη χαίτη του

Αν και ο βασιλιάς Hùng Vương επέμενε ότι δεν μπορούσε να διαλέξει μεταξύ τους, ήταν σαφές ότι η πρόκληση που έθεσε ευνοούσε τον Sơn Tinh. Τα αντικείμενα που ζήτησε ήταν όλα άμεσα διαθέσιμα στη στεριά, γεγονός που έδωσε στον Θεό των Βουνών ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα.


 
Ο Sơn Tinh φτάνει πρώτος με τα γαμήλια δώρα
___________

Την επόμενη μέρα, καθώς το πρώτο φως της αυγής έβαψε τον ουρανό με αποχρώσεις του ροζ και του χρυσού, ο Sơn Tinh έφτασε στην αυλή του αυτοκράτορα Hùng Vương με τα δώρα που του ζητήθηκαν. Τα είχε ετοιμάσει όλα σχολαστικά, ακολουθώντας τις οδηγίες του βασιλιά.

Ο αυτοκράτορας Hùng Vương ήταν ευχαριστημένος με την πληρότητα και την ακρίβεια των προσφορών του Sơn Tinh και έδωσε με χαρά την ευλογία του για να παντρευτεί εκείνος την πριγκίπισσα. Η Mỵ Nương ήταν η πιο όμορφη και η πιο ευτυχισμένη νύφη όλων των εποχών. Το νέο ζευγάρι, υπό τους ήχους γαμήλιας μουσικής, πήγε να ζήσει στο ορεινό παλάτι του Sơn Tinh και από κει να κυβερνήσουν μαζί και να μεγαλώσουν τη χώρα τους.


Sơn Tinh και Mỵ Nương, το νιόπαντρο ζευγάρι.
__________

Ο Thủy Tinh, από την άλλη, αντιμετώπισε δυσκολίες προκειμένου να βρει και να συγκεντρώσει όλα τα γαμήλια δώρα, γιατί οι δυνάμεις του ήταν δεμένες με τη θάλασσα και τα δώρα βρίσκονταν όλα στη στεριά. Έτσι, έφτασε στην αυλή του Hùng Vương λίγο μετά τον γάμο και την αναχώρηση του ζευγαριού, η καρδιά του ράγισε και έξαλλος από θυμό, κάλεσε τον τρομερό στρατό του και διέταξε όλα τα τέρατα του νερού, που ακολουθούσαν υπάκουα τις εντολές του, να κυνηγήσουν τον Sơn Tinh και να πάρουν πίσω την Mỵ Nương.

Εξαπέλυσε καταιγίδες, ανέμους και κεραυνούς,ανελέητες φουρτούνες στα νερά της θάλασσας, φούσκωσε τα ποτάμια και τις πηγές κι οι πλημμύρες, κατέστρεψαν χωράφια και βύθισαν σπίτια, μέχρι και χωριά ολόκληρα.

 

Sơn Tinh εναντίον Thủy Tinh
___________

Αντιμετωπίζοντας αυτή τη δεινή κατάσταση, οι άνθρωποι της περιοχής ένωσαν τις δυνάμεις τους για να υποστηρίξουν τον Sơn Tinh. Δούλεψαν ακούραστα με οδηγό και εμπνευστή το ιερό μπρούτζινο πνεύμα του τυμπάνου, προκειμένου να καταπολεμήσουν τις πλημμύρες και να αντιπαλέψουν την οργή του Thủy Tinh. Έχτισαν γερά αναχώματα και φράγματα για να αναχαιτίσουν τις ανελέητες πλημμύρες, μια πρακτική που αργότερα θα εξελιχθεί στα προηγμένα συστήματα ελέγχου των πλημμυρών που χρησιμοποιούνται σήμερα στο Βιετνάμ.Η συλλογική προσπάθεια αντιμετώπισης της συμφοράς οδήγησε και στην κατασκευή υπερυψωμένων αναχωμάτων, παρέχοντας αποτελεσματική προστασία από τον κίνδυνο της πλημμύρας.

Απτόητος από τον καταστροφικό κατακλυσμό, ο Sơn Tinh χρησιμοποίησε τις δυνάμεις του για να διαμορφώσει τη γη. Ύψωσε βουνά, ξερίζωσε λόφους, έκανε ένα τεράστιο ανάχωμα για να προστατεύσει τους ανθρώπους και τα οικόσιτα ζώα τους. Όλα τα πλάσματα του βουνού τον βοήθησαν να αντιμετωπίσει το Πνεύμα του Νερού. 

Κάθε φορά που ο Thủy Tinh φούσκωνε τα νερά, ο Sơn Tinh απαντούσε υψώνοντας τείχος από πανύψηλα βουνά. Αυτός ο αδυσώπητος διαγωνισμός οδήγησε τελικά στη φημισμένη οροσειρά Ba Vì, τον «άρχοντα των βουνών». 

Οι δύο πλευρές πολέμησαν για αρκετούς μήνες, αρνούμενες να υποχωρήσουν, αλλά στο τέλος, ο Sơn Tinh βγήκε νικητής και ο Thủy Tinh, εξασθενημένος, αναγκάστηκε να αποσύρει τα στρατεύματά του. 


Ο Thủy Tinh, εξασθενημένος, αναγκάστηκε να αποσύρει τα στρατεύματά του.
_____________

Παρά την ήττα του, ο Thủy Tinh δεν εγκαταλείπει την ιδέα να πάρει την πριγκίπισσα από τον Sơn Tinh. Κάθε χρόνο, κατά τον έβδομο μήνα του σεληνιακού ημερολογίου, ο Thủy Tinh  θυμάται τον προηγούμενο ανταγωνισμό τους και επιστρέφει για να αμφισβητήσει τον Sơn Tinh. Εξακολουθεί να ανεβάζει τη στάθμη των νερών, να προκαλεί καταιγίδες και πλημμύρες, κάνοντας ανθρώπους και ζώα να υποφέρουν, καλλιέργειες και περιουσίες να καταστρέφονται. Ωστόσο, σε κάθε αναμέτρηση, ο Thuy Tinh βγαίνει ηττημένος και αναγκάζεται να αποσυρθεί.


Κάθε χρόνο, κατά τον έβδομο μήνα του σεληνιακού ημερολογίου, 
ο Thủy Tinh επιστρέφει και πολεμά εναντίον του Sơn Tinh.
_____________


Μύθος - σύμβολο της βιετναμέζικης ψυχής

Ο Sơn Tinh ή Tản Viên Sơn Thánh είναι ένας από τους Τέσσερις Αθανάτους στην παραδοσιακή βιετναμέζικη μυθολογία. Είναι ο θεός της οροσειράς Ba Vì και ένα από τα 100 παιδιά του Βασιλιά Δράκου Lạc Long Quân και της Νεράιδας Âu Cơ. Ο Tản Viên Sơn Thánh ακολούθησε τον πατέρα του στη θάλασσα και αργότερα επέστρεψε στην ηπειρωτική χώρα.

Θεωρείται ο πρώτος από αυτούς τους Tέσσερις Aγίους, εκείνος που αντιπροσωπεύει τις μεγάλες και αιώνιες δυνατότητες της κοινότητας στην εργασία για τη δημιουργία ατελείωτου πλούτου και στην καταπολέμηση των φυσικών καταστροφών για την προστασία της κοινής ζωής.


Sơn Tinh ή Tản Viên Sơn Thánh
_________


Η θρυλική ιστορία του Sơn Tinh και του Thủy Tinh κατέχει σημαντική θέση στη βιετναμέζικη κουλτούρα και λαογραφία. Δεν εξηγεί μόνο τις φυσικές καταστροφές αλλά παρέχει επίσης πληροφορίες για τις μεθόδους και την κοινοτική προσπάθεια που απαιτείται για την καταπολέμηση των πλημμυρών, ένα διαχρονικό ζήτημα στην ιστορία του Βιετνάμ.

Ο θρύλος του ο πολέμου ανάμεσα στον Θεό του βουνού και στον Θεό της θάλασσας έχει γίνει ένα διαρκές σύμβολο ανθεκτικότητας και ενότητας απέναντι στις αντιξοότητες, εκφράζοντας το μαχητικό πνεύμα, τις προσδοκίες και τα όνειρα του αρχαίου Βιετναμέζικου λαού στους αγώνες του ενάντια σε κάθε είδους απειλή.

Η ιστορία του Sơn Tinh και του Thủy Tinh, η οποία είναι ευρύτατα διαδεδομένη και κυκλοφορεί σε πολλές παραλλαγές, επιδεικνύει ευρηματικότητα στο συνδυασμό μυθολογικών στοιχείων και διδαγμάτων για την αγάπη, την επιμονή και τη συλλογικότητα. Δεν έχει μόνο ψυχαγωγική αξία, αλλά αντικατοπτρίζει επίσης βαθιά την κουλτούρα και τις σκέψεις των Βιετναμέζων.
 



Εκπαιδευτικό βίντεο με την ιστορία του Sơn Tinh και του Thủy Tinh (αγγλικά)
__________


Σημειώσεις

  • Οι Τέσσερις Αθάνατοι είναι οι τέσσερις κύριες φιγούρες στο πάνθεον των γενεών που λατρεύουν οι Βιετναμέζοι της περιοχής του Δέλτα του Κόκκινου Ποταμού σε θρύλους και μυθολογία. Είναι ο Tản Viên Sơn Thánh, επίσης γνωστός ως Sơn Tinh, ο θεός του βουνού Tản Viên , ο Phù Đổng Thiên, γνωστός και ως Gióng, ένας γίγαντας που νίκησε τους βόρειους εισβολείς, ο Chử Đồng Tử, ένας σοφός και τέλος, η πριγκίπισσα Liễu Hạnh, ένα ουράνιο πνεύμα και Μητέρα Θεά. Η πλήρης ανάπτυξη της μυθολογίας και απόδοσης τιμών στους Τέσσερις Αθανάτους έλαβε χώρα στη δυναστεία Lê, η οποία ξεκίνησε επίσημα το 1428 με την ενθρόνιση του Lê Lợi αφού έδιωξε τον στρατό των Μινγκ από το Βιετνάμ. 
  • Σύμφωνα με το μύθο, η δυναστεία των Hùng είχε 18 βασιλιάδες, καθένας από τους οποίους κυβέρνησε για περίπου 150 χρόνια και εκτείνεται από την αρχή της κυριαρχίας του βασιλιά Vương Văn Lang το 2879 π.Χ. μέχρι την κατάκτηση του κράτους από τον An Dương Vương το 258 π.Χ. Η χώρα τους, που ονομάζεται Văn Lãng («Γη των ανδρών με τατουάζ»), λέγεται ότι περιλάμβανε όχι μόνο το Δέλτα του Κόκκινου Ποταμού αλλά και μεγάλο μέρος της νότιας Κίνας. Τα βιετναμέζικα εγχειρίδια ιστορίας υποστηρίζουν ότι αυτό το κράτος ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. στη βάση του πολιτισμού του Đông Sơn (1000 π.Χ. έως τον πρώτο αιώνα μ.Χ.)
  • «Το ιερό μπρούτζινο πνεύμα του τυμπάνου»: Πρόκειται για τα χάλκινα τύμπανα Đông Sơn, που δημιουργήθηκαν από τον ομώνυμο πολιτισμό, στο Δέλτα του Κόκκινου Ποταμού, από το 600 περίπου π.Χ. ή νωρίτερα μέχρι τον τρίτο αιώνα μ.Χ. Τα χάλκινα τύμπανα, εκτός από μουσικά όργανα, λατρεύονταν ως Thần Đồng Cổ (θεός των χάλκινων τυμπάνων) και ήταν διακοσμημένα με γεωμετρικά σχέδια, ανθρώπους που χορεύουν, ανθρώπους που καλλιεργούν ρύζι, χτυπούν τύμπανα και πλέουν, μαζί με ζώα και πουλιά. Περισσότερα από 200 έχουν βρεθεί, σε μια περιοχή από την ανατολική Ινδονησία μέχρι το Βιετνάμ και τμήματα της Νότιας Κίνας.
  • Ο κόκορας με τα εννέα σπιρούνια, ένα από τα γαμήλια δώρα που ζήτησε ο βασιλιάς από τους επίδοξους μνηστήρες, είναι ένα σπάνιο είδος, το οποίο έχει βρεθεί πρόσφατα και χρησιμοποιείται ως θυσία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Γενικά οι Βιετναμέζοι προσφέρουν κοκόρια στους προγόνους, για να καλέσουν τον ήλιο να επιστρέψει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, που πιστεύεται ότι είναι η πιο σκοτεινή νύχτα του χρόνου. Ο κόκορας επιλέγεται ως ιερή θυσία επειδή συνδέει τον κόσμο των ζωντανών και τον κόσμο των Πνευμάτων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μεγαλύτερα και πιο δυνατά πετεινά, όπως το είδος Dong Tao, επιλέγονται για τελετουργίες λατρείας. Ο Nguyen Xuan Vet, κάτοικος του χωριού Dong Tao, στην επαρχία Hung Yen, λέει: «Τα κοτόπουλα Dong Tao έχουν πνευματική σημασία. Λαλούν δυνατά για να φέρουν το φως του ήλιου στη γη. Αυτό το είδος θεωρήθηκε τόσο πολύτιμο που προσφερόταν στους Βασιλιάδες.»Μια φάρμα πουλερικών στην επαρχία Phu Tho, πατρίδα του μύθου «Sơn Tinh - Thủy Tinh», πέτυχε στην αναπαραγωγή αυτού του σπάνιου είδους κόκορα, που κόστισε 3 εκατομμύρια VND (114,30 ευρώ) το καθένα. Ο Nguyen Nhu So είναι ο ιδιοκτήτης της φάρμας: «Αυτά τα ιδιαίτερα κοτόπουλα προορίζονται για ειδικές ημέρες: επετείους θανάτου, Σεληνιακή Πρωτοχρονιά και γάμους. Θα ήταν υπέροχο αν ένας μέλλων γαμπρός πρόσφερε στην οικογένεια της αρραβωνιαστικιάς του έναν κόκορα με 9 σπιρούνια».
  • Η οροσειρά Ba Vì, στη λαϊκή θρησκεία του Βιετνάμ ονομάζεται « ο άρχοντας των βουνών» (núi chúa), αν και δεν είναι η ψηλότερη οροσειρά της χώρας. Η πιο διάσημη κορυφή ειναι η Tản Viên, με ύψος 1.281 μέτρα. Στη βιετναμέζικη μυθολογία, αυτό το βουνό είναι το σπίτι του Sơn Tinh, του θεού του βουνού. Ωστόσο, το ψηλότερο βουνό αυτής της οροσειράς είναι η κορυφή Vua (ή η κορυφή του βασιλιά), η οποία έχει υψόμετρο 1296 μ. Ένα ιερό του Προέδρου Χο Τσι Μινχ βρίσκεται στην κορυφή αυτού του βουνού.

Sơn Tinh - Thủy Tinh
__________


ΠΗΓΕΣ


Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2025

Thánh Gióng, το παιδί γίγαντας στους θρύλους του Βιετνάμ


Ελαιογραφία σε καμβά, που δημιουργήθηκε το 2021, και απεικονίζει τον θρύλο του 
Thánh Gióng, του παιδιού γίγαντα.
___________

Ο θρύλος του Thánh Gióng

Ο Thánh Gióng είναι ένας θρυλικός ήρωας του αρχαίου Βιετνάμ. Ο μύθος λέει ότι καβάλησε ένα σιδερένιο άλογο και νίκησε τον εχθρικό κινεζικό στρατό. Η ιστορία του είναι ευρύτατα διαδεδομένη σ' όλη τη χώρα, κυκλοφορεί σε πάρα πολλές παραλλαγές και  ηχογραφήθηκε αρκετά νωρίς σε δύο έργα που ειδικεύονται στη συλλογή ιστοριών φαντασμάτων στο Βιετνάμ πριν από την πρώιμη δυναστεία Le (1428 – 1527 μ.Χ).

Στις πεποιθήσεις και τον πολιτισμό του σύγχρονου Βιετναμέζου λαού, ο Thánh Gióng είναι ένας απο τους Τέσσερις Αθανάτους, που αντιπροσωπεύουν το πνεύμα και τη δύναμη του βιετναμέζικου λαού στον αγώνα ενάντια στους ξένους εισβολείς και στην υπεράσπιση της χώρας. 

Σύμφωνα με το «Dai Viet Su Ky Toan Thu», την επίσημη εθνική Ιστορία του Βιετνάμ και τη συλλογή παραμυθιών του ερευνητή του λαϊκού πολιτισμού του Βιετνάμ, Nguyen Dong Chi (1915 - 1984), ο Thánh Gióng γεννήθηκε μέσω άσπιλης σύλληψης στο χωριό Phù Đổng (γνωστό και ως χωριό Gióng) κατά τη διάρκεια της βασιλείας του έκτου βασιλιά Hùng της δυναστείας Hồng Bàng του Văn Lang (1712 - 1632 π. Χ.)



The God of Phu Dong (Phu Dong Thien Vuong) oil on canvas, 2002 (private collection)
_____________


Ο Ông Đổng, ο Γίγαντας Πατέρας και η άσπιλη σύλληψη του Thánh Gióng

Οι γονείς του Gióng ήταν ηλικιωμένοι και άτεκνοι ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η μητέρα του ήταν άσχημη και φτωχή, μεγάλης ηλικίας, ανύπαντρη και άτεκνη. Κάθε μέρα έπρεπε να βγαίνει έξω για να βρει καβούρια και σαλιγκάρια, για να τα ανταλλάξει με ρύζι. Έτσι και κείνη την ημέρα, μετά από μια γερή καλοκαιρινή νεροποντή, βρήκε ένα τεράστιο αποτύπωμα ποδιού στον κήπο που καλλιεργούσε μελιτζάνες. 

Ήταν το αποτύπωμα του Ông Đổng, γνωστού και ως Γίγαντα - Πατέρα. Το κεφάλι του κρατάει τον ουρανό, τα πόδια του πατούν στο έδαφος, οι ώμοι του αγγίζουν τα σύννεφα. Η φωνή του αντηχεί σαν βροντή, τα μάτια του πετούν φωτιές, η ανάσα του ξερνάει μαύρα σύννεφα, θυελλώδεις ανέμους και καταιγίδες. Σκάβει χαντάκια στα χωράφια, μετατρέπει βράχους σε λόφους, περπάει από τη μια βουνοκορφή στην άλλη, με τα ίχνη του να βυθίζονται στα βράχια - ακόμα και στο έδαφος.  Εμφανίζεται συχνά την εποχή των καλοκαιρινών καταιγίδων, όταν οι ντομάτες καρποφορούν και το ρύζι είναι έτοιμο να ανθίσει. Αφήνει  ίχνη σε πολλά μέρη, ένα απ' αυτά ήταν και το σπίτι της μητέρας του Gióng. Το αγαπημένο του φαγητό είναι η μελιτζάνα, που έχει ήδη καρποφορήσει.Τις βροχερές μέρες των αρχών του καλοκαιριού,  οι γέροντες λένε συχνά: «Ο Ông Đổng επιστρέφει για να κλέψει μελιτζάνες».  


Το αποτύπωμα του Ông Đổng, γνωστού και ως Γίγαντα - Πατέρα
_____________


— «Ωχ! Ποιανού τα πόδια είναι τόσο μεγάλα!», αναφώνησε έκπληκτη και πίεσε την πατούσα της μέσα σε αυτό για να συγκρίνει το μέγεθος. Ξαφνικά, ένιωσε ένα περίεργο ρίγος. Πήγε σπίτι και είχε ξεχάσει το περιστατικό, μέχρι που πέρασαν εβδομάδες όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν έγκυος. Για να γλυτώσει την κατακραυγή των χωρικών, έφυγε για το κοντινό δάσος και δώδεκα μήνες μετά, γέννησε τον γιο της, που τον ονόμασε  Gióng. Ο Ông Đổng της εξασφάλιζε πολλά καβούρια και σαλιγκάρια, για να μπορεί να φάει, να κάνει γάλα και να ταΐσει το παιδί της. Ακόμα σμίλεψε πέτρες για να κάνει μπάνιο το μωρό της, δρεπάνι για να κόψει τον ομφάλιο λώρο και μια κούνια για να το ξαπλώσει επάνω το παιδί. Τα χρόνια περνούσαν, είχε πάλι γυρίσει στο χωριό όμως, αν και ήταν ήδη τριών χρόνων, ο Gióng μόνο έτρωγε, δεν μπουσουλούσε, δεν περπατούσε, δεν μιλούσε, ούτε χαμογελούσε, κάτι που στενοχωρούσε πολύ τη μητέρα του. 



Ο Gióng μόνο έτρωγε, δεν μπουσουλούσε, δεν περπατούσε, δεν μιλούσε, ούτε χαμογελούσε
____________


«Ο Ουράνιος στρατηγός»

Εκείνο τον καιρό, ο στρατός της κινεζικής δυναστείας Ân (1766 - 1122  π.Χ) εισέβαλε στη χώρα, πυρπολώντας σπίτια και σκοτώνοντας τους κατοίκους του ενός χωριού μετά το άλλο.  Καθώς οι κραυγές των γυναικών, των παιδιών και όλων των αθώων θυμάτων γέμιζαν τον αέρα, ανακατεμένες με τον ήχο των πολεμικών τυμπάνων, ο βασιλιάς έστειλε αγγελιοφόρους σε κάθε γωνιά του Βιετνάμ, για να βρει κάποιον που θα μπορούσε να σώσει το βασίλειο. Μια μέρα οι αγγελιοφόροι πέρασαν κι από το χωριό του Gióng. Η μητέρα του, ακούγοντας τους αγγελιοφόρους, ενώ νανούριζε το παιδί της, του είπε χαριτολογώντας: 

— «Παιδί μου, τόσο που αργείς να περπατήσεις ή να μιλήσεις, ποιος ξέρει πότε θα πας να πολεμήσεις τους εχθρούς και να βοηθήσεις τον βασιλιά;» 

Απροσδόκητα, ο Gióng κοίταξε τη μητέρα του, άνοιξε το στόμα του και αναφώνησε: 

— «Μητέρα, φώναξέ μου τους αγγελιοφόρους εδώ» και σώπασε πάλι. 


Ο Gióng μίλησε ξαφνικά όταν άκουσε τον αγγελιοφόρο να ψάχνει σωτήρα για την χώρα
_______________


Η μητέρα, χαρούμενη αλλά και φοβισμένη, πήγε γρήγορα να πει την ιστορία στους γείτονες. Όλοι ήρθαν, έκπληκτοι κι ένας τους είπε: 

— «Πάμε να καλέσουμε μέσα τους αγγελιοφόρους, να δούμε τι θέλει.»

Όταν ένας από τους αγγελιοφόρους του βασιλιά μπήκε στο σπίτι και είδε τον μικρό Gióng, ρώτησε αμέσως: 

— «Είσαι ένα παιδί που έμαθε να μιλάει μόλις σε ηλικία τριών ετών. Τι νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις;»

Ο Gióng απάντησε σαν μεγάλος άντρας: 

— «Πήγαινε πες στον βασιλιά να μου ετοιμάσει ένα σιδερένιο άλογο, ένα σιδερένιο μαστίγιο, μια σιδερένια πανοπλία και ένα σιδερένιο κράνος. Μ’ αυτά εγώ θα πολεμήσω τον εχθρό!»

Όλοι στάθηκαν και άκουγαν, άφωνοι. Νομίζοντας ότι όλο αυτό ήταν έργο θεού, ο αγγελιοφόρος πήγε αμέσως πίσω και το ανέφερε στον βασιλιά. Ο βασιλιάς Hùng το άκουσε, χάρηκε και διέταξε αμέσως τον σιδηρουργό να μαζέψει όλο το σίδερο και να φτιάξει άλογο, μαστίγιο πανοπλία και κράνος, όπως ζήτησε το αγόρι. Όσα κατασκεύασε ήταν αφάνταστα βαριά, που χρειάστηκαν χιλιάδες στρατιώτες για να τα μεταφέρουν στον μικρό Gióng. 

Όταν άκουσε τους στρατιώτες, που κουβαλούσαν με δυσκολία τα σιδερένια όπλα στο χωριό, η μητέρα του Gióng έτρεξε στο σπίτι φοβισμένη και είπε στο παιδί της: 

— «Παιδί μου! Αυτό που υποσχέθηκες στον βασιλιά δεν είναι αστείο. Αυτή τη στιγμή οι στρατιώτες έρχονται στο χωριό. Τι θα κάνουμε τώρα;»

Ακούγοντας αυτό, ο Gióng ξαφνικά ανακάθισε και είπε: 

— «Μην ανησυχείς! Θα πολεμήσω τον εχθρό. Αλλά πρέπει να με ταΐσεις πολύ!»


Ο Gióng με αδηφαγία, καταβροχθίζει τη μια κατσαρόλα ρύζι μετά την άλλη
____________


Η μητέρα μαγείρεψε γρήγορα ρύζι για να φάει το παιδί της, αλλά κάθε κατσαρόλα που έφτιαχνε, εξαφανιζόταν στη στιγμή κι ο Gióng μεγάλωνε λίγο λίγο και ζητούσε κι άλλο. Όσο τον τάιζε η μητέρα του, τόσο περισσότερο μεγάλωνε και ξαφνικά έγινε ένα γερό και δυνατό παλικάρι. Όταν της τελείωσε το ρύζι, η μητέρα μήνυσε στο χωριό κι όλοι με ανυπομονησία έφερναν ρύζι, πατάτες, κρασί, φρούτα και γλυκά σε μια γεμάτη αυλή. Όσα κι αν έφερναν, ο Gióng τα έτρωγε όλα, χωρίς να παίρνει ανάσα.

— «Μητέρα, βρες ύφασμα να μου φτιάξεις ρούχα να φορέσω», ζήτησε μετά ο Gióng.

Οι άνθρωποι έτρεξαν να φέρουν μεταξωτό ύφασμα, αλλά μόλις τα φορούσε, τον στένευαν,  άνοιγαν οι  ραφές και έπρεπε να φέρουν κι άλλο ύφασμα για να του ράψει καινούργια. Μέσα σε λίγα λεπτά, το κεφάλι του Gióng άγγιξε τη στέγη. Όλοι κοίταζαν κατάπληκτοι, κι ενώ οι στρατιώτες κουβαλούσαν με δυσκολία  το άλογο, το μαστίγιο, την πανοπλία και κράνος, ο Gióng βγήκε από το σπίτι, τεντώθηκε, γεροδεμένος και πανύψηλος, φωνάζοντας με βροντερή φωνή: 

— «Είμαι ο Ουράνιος στρατηγός!»


Πίνακας του Đông Hồ που απεικονίζει τον Phù Đổng Thiên Vương (Thánh Gióng)
_______________


Ο Thánh Gióng κατατροπώνει τους εχθρούς

Αμέσως ο Gióng φόρεσε την σιδερένια πανοπλία, το κράνος και πήρε το μαστίγιο στο χέρι του, ζυγιάζοντας το. Μετά αποχαιρέτησε τη μητέρα του και τους χωριανούς και πήδηξε στην πλάτη του αλόγου. Το σιδερένιο άλογο τινάχτηκε ξαφνικά, βρυχήθηκε και πέταξε κόκκινη φωτιά από το στόμα του. Κάλπαζε σαν να πετάει, ταράζοντας ουρανό και γη. Εν ριπή οφθαλμού, ο Gióng όρμησε στο στρατόπεδο του εχθρού και κραδαίνοντας το μαστίγιό του, που αιωρήθηκε και έλαμψε σαν κεραυνός, επιτέθηκε στους αντιπάλους, θερίζοντάς τους σαν άχυρα. Το άλογο ξερνούσε αδιάκοπα φωτιά, καίγοντας σειρές στρατώνων και τα δάση, που είχε στρατοπεδεύσει ο εχθρός. 


Ελαιογραφία σε καμβά, που δημιουργήθηκε το 2021, και απεικονίζει τον θρύλο του Thánh Gióng, 
του παιδιού γίγαντα και του σιδερένιου αλόγου του.
___________________

Παντού πυκνός καπνός και σκόνη, πολεμικές κραυγές και ουρλιαχτά, αποκαΐδια και καψαλισμένα πτώματα. Ο στρατηγός των αποδεκατισμένων εχθρών διέταξε ξανά επίθεση. Στην ένταση της σύγκρουσης, το σιδερένιο μαστίγιο του Gióng έσπασε, αλλά εκείνος, ανενόχλητος, ξερίζωσε θάμνους μπαμπού από τις δύο πλευρές του δρόμου και τους εκσφενδόνισε στ’ απομεινάρια του εχθρού, που προσπαθούσαν να παραμείνουν υπό τις διαταγές του στρατηγού. 


Ο Thánh Gióng κατατροπώνει τους εχθρούς, κρατώντας στο χέρι του θάμνους μπαμπού
_____________

Σύντομα ο εχθρικός στρατός διασκορπίστηκε παντού, ο βασιλιάς τους πέθανε στη μάχη και όσοι έζησαν, παραδόθηκαν και ικέτευαν για τη ζωή τους. Ο Gióng είχε πια ολοκληρώσει την αποστολή του και είχε φτάσει στους πρόποδες του βουνού Soc. Προχώρησε προς την κορυφή, έβγαλε την πανοπλία του και με το άλογό του πέταξε κατευθείαν στον ουρανό. 

Για να τιμήσει τα απίστευτα κατορθώματά του, ο βασιλιάς έχτισε έναν ναό στο χωριό του Phù Đổng και τον τίμησε με τον τίτλο Phu Dong Thien Vuong (Ουράνιος Βασιλιάς του Phu Dong).


Άγαλμα του Thánh Gióng στην κορυφή του βουνού Soc, στο Ανόι. Το άγαλμα εγκαινιάστηκε το 2010, σε ανάμνηση της 1000ης επετείου από τότε που η Thang Long - παλιό όνομα της πόλης Ανόι - έγινε η πρωτεύουσα του Βιετνάμ.
____________

Το Φεστιβάλ Gióng στο Ανόι: από αγροτική τελετουργία εθνική γιορτή! 

Το Φεστιβάλ Gióng (Hội Gióng) είναι ένα ετήσιο παραδοσιακό φεστιβάλ σε πολλά μέρη στην περιοχή του Ανόι, μια ευκαιρία για τους ανθρώπους να θυμηθούν την ιστορία τους, να εκφράσουν το σεβασμό τους, να μνημονεύσουν και να τιμήσουν τον θρυλικό ήρωα του έθνους Thánh Gióng. 

Πρόκειται για ένα από τα πιο διάσημα φεστιβάλ στο Βιετνάμ, το οποίο αναγνωρίστηκε από τον Εκπαιδευτικό, Επιστημονικό και Πολιτιστικό Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) ως εκδήλωση άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς το 2010. Στο πιστοποιητικό αναγνώρισης της UNESCO το φεστιβάλ περιγράφεται ως εξής:

Ο Thánh Gióng έχει γίνει το απόλυτο πολυδιάστατο σύμβολο, ενσωματώνοντας τις ιδιότητες και τις ενέργειες του ήρωα του χωριού Gióng. Κάθε άνοιξη, πριν από τη συγκομιδή του ρυζιού, ο λαός τιμάει τον μυθικό ήρωα, θεό και άγιο, Thánh Gióng, στον οποίο πιστώνεται η υπεράσπιση της χώρας από ξένους εχθρούς και λατρεύεται ως ο προστάτης θεός της συγκομιδής, της εθνικής ειρήνης και της οικογενειακής ευημερίας. . [...] Το φεστιβάλ Gióng είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να ενωθούν πολλά τοπικά φεστιβάλ στο Δέλτα του Κόκκινου Ποταμού σε ένα σύστημα, ακολουθώντας τα ίχνη του Gióng. Η διοργάνωση του φεστιβάλ γίνεται ένας τρόπος να ενωθούν οι άνθρωποι και να εκπαιδεύσουν στρατιώτες για μάχη. Οι θεότητες των εορτών ενώνονται σε ένα σύμβολο και γίνονται μυθική φιγούρα αλλά και εθνικός ήρωας.

Φάκελος Υποψηφιοτήτων της UNESCO Αρ. 00443, 2010


Πομπή του αλόγου στο φεστιβάλ Giong του ναού Sóc το 2024
______________________

Το φεστιβάλ Gióng ήταν αρχικά μια ιεροτελεστία γονιμότητας, που έγινε ιστορικό φεστιβάλ μέσω της μυθοποίησης ενός αγροτικού φεστιβάλ και της ιστορικοποίησης της μορφής του Thánh Gióng ως σύμβολο πατριωτικού ηρωισμού. Οι διαδικασίες ιστορικοποίησης του μύθου και μυθοποίησης της ιστορίας είναι σημαντικά χαρακτηριστικά του βιετναμέζικου πολιτισμού, δίνοντας τη δυνατότητα στον βιετναμέζικο λαό να διεκδικήσει «4.000 χρόνια» εθνικής ιστορίας.

Γύρω από τον μύθο του Thánh Gióng υπάρχουν πολλά παραμύθια, που αφηγούνται τα κατορθώματα ενός ήρωα που προστατεύει τη χώρα του από εισβολή, μαζί με θρησκευτικές πεποιθήσεις και λατρευτικές πρακτικές και μια ιερή γενεαλογία (thần phả) που καταγράφει την ιδιαίτερη γέννηση και τη λαμπρή νίκη του αγίου. Ο συνδυασμός, εν τέλει, μιας ιεροτελεστίας γονιμότητας και αφηγήσεων για το παιδί γίγαντα, βασισμένων στον εθνικισμό ή τον ηρωισμό, δημιούργησε ένα ειδικό φεστιβάλ που αντικατοπτρίζει πολλά παραδοσιακά πολιτιστικά χαρακτηριστικά του Βιετνάμ και του λαού του.

Ολόκληρη η ιστορία του Βιετνάμ είναι ιστορία πολέμου, συνήθως εναντίον της Κίνας. Με μεγάλα έξοδα, οι δυναστείες του Βιετνάμ προσπάθησαν να δημιουργήσουν έναν ισχυρό στρατό για να αντισταθούν στην κινεζική εισβολή. Οι κυβερνώντες προσπάθησαν όχι μόνο να εξασφαλίσουν στρατιωτική ετοιμότητα αλλά και να καλλιεργήσουν ένα πνεύμα εθνικής ανεξαρτησίας μεταξύ του λαού τους. Σταδιακά, αυτό έγινε παράδοση πατριωτικού ηρωισμού που καλλιεργήθηκε επί χιλιετίες μέσω παραδοσιακών εορτών. Στα χωριά του Βιετνάμ πραγματοποιούνται τακτικά παραδοσιακά φεστιβάλ που οργανώνουν οι κάτοικοι. Κάθε χωριό φιλοξενεί πολλά φεστιβάλ που γιορτάζουν διάφορες γηγενείς θεότητες που προέρχονται από διάφορες λαϊκές δοξασίες. Αυτές οι γηγενείς θεότητες κυμαίνονται από ιδρυτές χωριών και προγονικούς δασκάλους έως θεότητες που κατέβηκαν από τον ουρανό και θεότητες της θάλασσας που ήρθαν στην ξηρά. Ακόμη και ένας διαρρήκτης ή ένας ζητιάνος μπορεί να τιμηθεί ως θεότητα. Τα περισσότερα παραδοσιακά πανηγύρια διοργανώνονται ετησίως, την άνοιξη ή το φθινόπωρο, και συγκεντρώνουν συστηματικά τους παρευρισκόμενους. Αυτό ενθαρρύνει τους ανθρώπους να συνεργαστούν και προωθεί τη συνεργασία μεταξύ των χωριών.

Παρά το γεγονός ότι το φεστιβάλ Gióng διοργανώνεται στην πρωτεύουσα – κοντά στο κέντρο της σύγχρονης αστικής ανάπτυξης,  εξακολουθεί να υπάρχει ανεξάρτητα, βιώσιμα, διατηρώντας την παραδοσιακή ομορφιά χωρίς εμπορευματοποίηση. Υπάρχουν δύο τυπικά φεστιβάλ Gióng: το πρώτο πραγματοποιείται στον Ναό Sóc, το μέρος όπου ο Thánh Gióng ανέβηκε στον ουρανό. Με τη συμμετοχή πολλών γειτονικών χωριών της περιοχής, προετοιμάζεται 2-3 εβδομάδες πριν από την ημέρα έναρξης και κορυφώνεται από τις 6 έως τις 8 του πρώτου σεληνιακού μήνα. Τρεις μέρες γεμάτες με παραδοσιακές τελετουργίες όπως: τελετή έναρξης, πομπή, τελετή προσφοράς θυμιάματος, προσφορά λουλουδιών μπαμπού στον ναό Thuong, όπου λατρεύεται ο ήρωας Thánh Gióng. Η κύρια μέρα του φεστιβάλ είναι η 6η, ημέρα του αγιασμού σύμφωνα με το μύθο. Την ημέρα των εγκαινίων του φεστιβάλ, χωρικοί και επισκέπτες προσφέρουν θυμίαμα, και τα μεσάνυχτα γίνεται η τελετή έναρξης, με το πλύσιμο του αγάλματος του Αγίου Gióng.

Μέρος της πομπής στο φεστιβάλ Gióng στο Phù Đổng
____________________

Το δεύτερο φεστιβάλ πραγματοποιείται στον ναό Phù Đổng, στην γενέτειρα του Thánh Gióng, την 8η και 9η ημέρα του 4ου σεληνιακού μήνα και είναι λίγο μεγαλύτερο από αυτό στο Ναό Soc. Όλοι οι άνθρωποι του χωριού φέρνουν σημαίες στον Μητρικό Ναό και παστές μελιτζάνες καθώς και βραστό ρύζι στον Άνω Ναό. Επιπλέον, οι κάτοικοι του χωριού λαμβάνουν μέρος στην τελετουργική αναπαράσταση του αγώνα του Thánh Gióng ενάντια στους Κινέζους εισβολείς. 28 νεαρά κορίτσια παίζουν το ρόλο των στρατηγών του εχθρού. Ο ήχος των γκονγκ και των ταμπούρλων περιγράφει κάθε αλλαγή των κινήσεων στη μάχη. Εκτός από τις τελετουργικές δραστηριότητες, οι άνθρωποι διοργανώνουν επίσης πολλά λαϊκά παιχνίδια για να συμμετέχουν κάτοικοι και επισκέπτες. Όταν το φεστιβάλ τελειώνει, το ξέσπασμα βροχής θεωρείται καλός οιωνός και προσφορά του Thánh Gióng στους ντόπιους, για να έχουν μια χρονιά γεμάτη ευημερία.

Φεστιβάλ Gióng των ναών Phù Đổng και Sóc
____________

Εκτός από το Φεστιβάλ «Thánh Gióng», η ηρωική φιγούρα του παιδιού γίγαντα πρωταγωνιστεί σε πολλά κόμικς και κινούμενα σχέδια, που έχουν δημιουργηθεί για να βοηθήσουν τη νέα γενιά να παραμείνει σε επαφή με τις θρυλικές ιστορίες και τη λαογραφία του Βιετναμέζικου έθνους.

Giong the Divine General (Gióng, ο Ουράνιος Στρατηγός)
_________


Σημειώσεις

  • Το «Dai Viet Su Ky Toan Thu», είναι η επίσημη εθνική Ιστορία του Βιετνάμ και θεωρείται το πιο σημαντικό και περιεκτικό ιστορικό βιβλίο. Μέσα σε 15 τόμους καλύπτει την περίοδο από τη θρυλική δυναστεία Hồng Bàng (2888 π.Χ.) και συνεχίζει μέχρι την ίδρυση του οίκου Lê το 1428. Μετά τη δημοσίευσή του, το χρονικό συμπληρωνόταν συνεχώς από άλλους ιστορικούς της βασιλικής αυλής και ολοκληρώθηκε το 1697, φτάνοντας την εξιστόρηση της ιστορίας του Βιετνάμ έως το 1656.
  • Οι Τέσσερις Αθάνατοι είναι οι τέσσερις κύριες φιγούρες στο πάνθεον των γενεών που λατρεύουν οι Βιετναμέζοι της περιοχής του Δέλτα του Κόκκινου Ποταμού σε θρύλους και μυθολογία. Είναι ο Tản Viên Sơn Thánh, επίσης γνωστός ως Sơn Tinh, ο θεός του βουνού Tản Viên, ο Phù Đổng Thiên, γνωστός και ως Gióng, ένας γίγαντας που νίκησε τους βόρειους εισβολείς, ο Chử Đồng Tử, ένας σοφός και τέλος, η πριγκίπισσα Liễu Hạnh, ένα ουράνιο πνεύμα και Μητέρα Θεά. Η πλήρης ανάπτυξη της μυθολογίας και απόδοσης τιμών στους Τέσσερις Αθανάτους έλαβε χώρα στη δυναστεία Lê, η οποία ξεκίνησε επίσημα το 1428 με την ενθρόνιση του Lê Lợi αφού έδιωξε τον στρατό των Μινγκ από το Βιετνάμ. 

Xuân Lam, Thánh Gióng, Folk Paintings – the Remake (2016-2019)
___________


ΠΗΓΕΣ

  • Hai Hong Dinh, The symbol of Saint Gióng and the Gióng festival in the historical context of Vietnam

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025

Βιετναμέζοι, οι απόγονοι του Δράκου και της Νεράιδας


Ο Lạc Long Quân και η Âu Cơ με τα εκατό παιδιά τους
_______________

Kinh Dương Vương και Long Nữ

Χιλιάδες χρόνια πριν, στο σημερινό Βιετνάμ, όταν βασιλιάς ήταν ο Kinh Dương Vương, το βασίλειο Xích Quỷ - γνωστό ως η Χώρα των Κόκκινων Δαιμόνων, των ανθρώπων που ζούσαν νότια του ποταμού Yangtzeήταν ένα άγνωστο τμήμα μιας τεράστιας έκτασης στην Άπω Ανατολή, που ακουμπούσε την πλάτη του σε μια σειρά από ψηλά βουνά κι έβλεπε προς τους ωκεανούς από μια μεγάλη ακτογραμμή. 

Ο Kinh Dương Vương ήταν ένας άντρας ρωμαλέος και είχε την ικανότητα να περπατά στο νερό σαν να περπατάει στη στεριά. Παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Long Nữ, την κόρη του Động Đình Vương, του Βασιλιά Δράκου της λίμνης Động Đình. Η Long Nữ, ανάμεσα στις πολλές δυνάμεις της, είχε και την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε θαλάσσιο δράκο.



Το ζευγάρι ζούσε ευτυχισμένο δίπλα στη θάλασσα και σύντομα απέκτησαν ένα αγόρι, που το ονόμασαν Sùng Lãm. Μεγαλώνοντας, ο Sùng Lãm ήταν τόσο δυνατός, που με το ένα του χέρι μπορούσε να σηκώσει έναν βράχο, που μόνο δύο άντρες μπορούσαν να τον κρατήσουν. Όπως και ο πατέρας του, ο Sùng Lãm είχε την ικανότητα να περπατά στο νερό σαν να περπατούσε στη στεριά. Διέθετε επίσης εξαιρετική δύναμη και ξεχωριστή ευφυΐα. Η καταγωγή από τον υποβρύχιο κόσμο της μητέρας του, ανέπτυξε στον νεαρό άντρα μια λατρεία για τον ωκεανό. Περνούσε το χρόνο του περπατώντας κατά μήκος των ακτών, απολαμβάνοντας τα κύματα και εξερευνώντας τα πλάσματα της θάλασσας. 

Όταν διαδέχθηκε τον πατέρα του στο θρόνο, τον αποκαλούσαν με το όνομά Lạc Long Quân, ο «Δράκος Άρχοντας του Lạc», γιατί οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο βασιλιάς τους είχε τη δύναμη των θαλάσσιων δράκων. Πράγματι, γρήγορα απέδειξε τις εξαιρετικές του δυνάμεις, έσωσε τον λαό του από την εισβολή τεράτων και διαβόλων και από πολλές φυσικές καταστροφές.




Ανάγλυφο του Lạc Long Quân στην παγόδα Ho Quoc στο Phu Quoc
______________________


Ο δράκος και η νεράιδα

Εν τω μεταξύ, στα υψίπεδα του βορρά υπήρχε ένα άλλο βασίλειο με βασιλιά τον Đế Ly. Κάποτε εκείνος θέλησε να επισκεφτεί τις νότιες χώρες, όπου βασίλευε ο Lạc Long Quân και έφερε μαζί του την όμορφη κόρη του, Âu Cơ, απόγονο των νεράιδων του βουνού. Ασυνήθιστοι στους κινδύνους του νότου, πατέρας και κόρη ταξίδεψαν νότια, στην ύπαιθρο, και καθώς ταξίδευαν, ξαφνικά τρόμαξαν από ένα γιγάντιο μαύρο πουλί που κατέβηκε από τον ουρανό, έτοιμο να τους επιτεθεί. Όταν είδε το τέρας, η Âu Cơ μεταμορφώθηκε σε γερανό και άρχισε να πετάει όσο πιο γρήγορα μπορούσε, μακριά από το τερατώδες πλάσμα που την κυνηγούσε. Έτρεξε προς τη θάλασσα, με το πουλί να την πλησιάζει επικίνδυνα. 

Έτυχε εκείνη την ώρα, ο Lạc Long Quân να περπατάει κατά μήκος της ακτής, όταν άκουσε τον ήχο των φτερών που χτυπούσαν από πάνω του. Σήκωσε το βλέμμα του και είδε το τεράστιο πουλί έτοιμο να πιάσει έναν εύθραυστο γερανό ανάμεσα στα νύχια του. Ο Lạc Long Quân σήκωσε έναν βράχο και με όλη του τη δύναμη τον πέταξε στον ουρανό. Ο βράχος βρήκε το στόχο του, χτύπησε το τέρας, που ούρλιαξε από τον πόνο και έπεσε στη γη νεκρό.

Όταν η Âu Cơ είδε τον σωτήρα της, πέταξε στην παραλία και προσγειώθηκε μπροστά του. Ο Lạc Long Quân ήταν έτοιμος να κάνει ένα βήμα μπροστά, για να δει αν ο γερανός ήταν τραυματισμένος, όταν εκείνη πέταξε τα λευκά φτερά της και αμέσως μεταμορφώθηκε για άλλη μια φορά.

Τη στιγμή που ο Lạc Long Quân είδε την όμορφη νεράιδα να στέκεται μπροστά του, την ερωτεύτηκε. Η Âu Cơ, επίσης, θαμπώθηκε από τη δύναμη και την καλοσύνη του βασιλιά.


Ο Lạc Long Quân και η Âu Cơ με τα σύμβολα του γερανού και του δράκου
___________

Ένας σάκος με εκατό αυγά 

Λίγο αργότερα παντρεύτηκαν σ’ έναν καταπράσινο κήπο, περιτριγυρισμένοι από πολλούς ανθρώπους που γιόρταζαν για το γάμο. Ό βασιλιάς έχτισε για τη γυναίκα του ένα όμορφο ορεινό κάστρο και ένα χρόνο αργότερα, η Âu Cơ γέννησε ένα σάκο γεμάτο με εκατό αυγά. Νομίζοντας ότι ήταν ένας ασυνήθιστος οιωνός, τα πέταξε στο χωράφι. Μετά από επτά ημέρες, όμως τα αυγά εκκολάφθηκαν κι έγιναν εκατό όμορφα αγόρια. Δεν χρειάστηκε καν να θηλάσουν, μεγάλωσαν μόνα τους κι έγιναν δυνατά και έξυπνα όπως ο πατέρας τους, καλόκαρδα και επιδέξια σαν τη μητέρα τους. Όλοι τα σέβονταν, όλοι τα θεωρούσαν εξαιρετικούς ανθρώπους. Οι δύο γονείς τούς έμαθαν πώς να καλλιεργούν τα εδάφη τους και να ζουν ευγενικά. 


Ανάγλυφο της Âu Cơ από τον ναό Noi Binh Da στο Ανόι.
_________


Για κάποιο διάστημα το βασίλειο ευημερούσε, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, ο βασιλιάς δράκος άρχισε να περνά όλο και περισσότερο χρόνο στον υποβρύχιο κόσμο του, ενώ η Âu Cơ νοσταλγούσε τα βουνά και το σπίτι της στον βορρά.

«Είμαι ένας θαλάσσιος δράκος από τη φύση μου», είπε ο Lạc Long Quân, «και εσύ, γυναίκα μου, είσαι μια νεράιδα του βουνού. Είμαστε τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας, όσο η φωτιά από το νερό. Φαίνεται ότι ο κοινός μας χρόνος μας έχει τελειώσει και πρέπει να χωρίσουμε».




Η Âu Cơ (αριστερά) και ο Lạc Long Quân (στη μέση)
___________

Το ζευγάρι λοιπόν, αποφάσισε να μοιράσει μεταξύ τους τα παιδιά και τα πενήντα να ζήσουν με τον Lạc Long Quân στις ακτές, ενώ τα άλλα πενήντα με την Âu Cơ στα βουνά. Ωστόσο, υποσχέθηκαν ότι παρά την απόσταση και τον χωρισμό, πρέπει να φροντίζουν ο ένας τον άλλον και να είναι πάντα εκεί για να βοηθήσουν σε περίπτωση που κάποιος έχει ανάγκη. 

Έτσι, ο Lạc Long Quân έφερε τα πενήντα παιδιά στην ακτή και χώρισε τις περιοχές για να κυβερνήσουν. Τους δίδαξε την τέχνη του ψαρέματος και του τατουάζ για να τρομάζουν τα θαλάσσια πλάσματα καθώς βουτούν και κυνηγούν για την τροφή τους.Τους εκπαίδευσε επίσης να καλλιεργούν το ρύζι και να το μαγειρεύουν σε σωλήνες μπαμπού. 


Ο Lạc Long Quân και η Âu Cơ με τα εκατό παιδιά τους
_____________

Η Âu Cơ, που έφερε τα πενήντα παιδιά στα βουνά, μοίρασε επίσης τις περιοχές της για να κυβερνήσουν.Τους έμαθαν να ζουν σε ζούγκλες και βουνά, να εκτρέφουν ζώα, να καλλιεργούν το έδαφος και να φυτεύουν οπωροφόρα δέντρα για τροφή. Έμαθαν να χτίζουν σπίτια πάνω σε πασσάλους από μπαμπού για να προστατεύονται από τ’ άγρια ζώα. Τα παιδιά του Lạc Long Quân και της Âu Cơ πιστεύεται ότι είναι οι πρόγονοι του Βιετνάμ. Το μεγαλύτερο αγόρι που πήγε με την Âu Cơ έγινε βασιλιάς, ονομάστηκε Hung Vuong, και ίδρυσε την πρωτεύουσά του στο Phong Chau. 


Το μεγαλύτερο αγόρι που πήγε με την Âu Cơ έγινε βασιλιάς και ονομάστηκε Hung Vuong
_____________

«Con Rồng, cháu Tiên» - Aπόγονοι του Δράκου και της Νεράιδας

Όταν ο βασιλιάς πέθανε, ο θρόνος πέρασε στον μεγαλύτερο γιο. Αυτή η διαδοχή συνεχίστηκε για αρκετές γενιές, με κάθε βασιλιά να παίρνει τον τίτλο Hung Vuong, διασφαλίζοντας τη συνέχεια και τη σταθερότητα στο βασίλειο. Ο λαός αγαπούσε και σεβόταν τους ηγεμόνες του, ζώντας με ειρήνη υπό τη σοφή καθοδήγησή τους.

Η ιστορία του Lạc Long Quân και της Âu Cơ έχει περάσει από γενιά σε γενιά, υπενθυμίζοντας στον Βιετναμέζικο λαό την εξαιρετική καταγωγή του. Είναι περήφανοι που είναι απόγονοι ενός δράκου και μιας νεράιδας, όνομα που χρησιμοποιείται συχνά στη βιετναμέζικη ποίηση με υπονοούμενο την έκκληση για αλληλεγγύη μεταξύ των εθνοτικών ομάδων στο Βιετνάμ. Επιπλέον, οι Βιετναμέζοι αποκαλούν ο ένας τον άλλον «συμπατριώτες» με την ίδια σημασία.

Ο θρύλος αυτός είναι μια απόδειξη του βιετναμέζικου πνεύματος, ανθεκτικού, ενωμένου και περήφανου. Οι απόγονοι του Lạc Long Quân και της Âu Cơ συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις αξίες των θεϊκών προγόνων τους, να αγαπούν την πολιτιστική τους κληρονομιά και να εργάζονται μαζί για την ευημερία της πατρίδας τους.

Ο Lạc Long Quân και η Âu Cơ, πρόγονοι των Βιετναμέζων
Εικονογράφηση: Tran Xuan Binh
___________


Τα ίχνη της μητριαρχίας στον μύθο του Lạc Long Quân και της Âu Cơ

Ιδωμένος από άλλη οπτική γωνία, ο ιδρυτικός θρύλος της δυναστείας Hồng Bàng δείχνει έναν σκληρό αγώνα, και τελικά ανάμειξη, μεταξύ δύο πατριαρχικών και μητριαρχικών πολιτισμών. Η βόρεια πατριαρχική κουλτούρα εκπροσωπείται από τον Kinh Dương Vương και τους Κινέζους προγόνους του, ενώ η νότια μητριαρχική κουλτούρα από «νεράιδες»  «δράκους» και «νερό»: την Long Nữ, την Âu Cơ, τη λίμνη Động Đình. 

Η πατριαρχία φαίνεται να επικρατεί επιφανειακά: κύρια γραμμή του «οικογενειακού δέντρου» είναι του πατέρα με 100 γιους και καμιά κόρη. Όμως, στο βάθος, η μητριαρχία φαίνεται να κερδίζει: Ο Lạc Long Quân φαίνεται να έχει περισσότερο νότιο αίμα (μητέρα και χώρα) παρά βόρεια κουλτούρα: ο παππούς του De Minh παντρεύτηκε μια νότια γυναίκα (κόρη του Vu Tien), γεννώντας τον Kinh Dương Vương, ο οποίος, με τη σειρά του, παντρεύτηκε την Long Nữ της λίμνης Động Đình στο νότο και γέννησε τον Lạc Long Quân. 

Στο τέλος, 50 γιοι ακολούθησαν τον Lạc Long Quân στη θάλασσα και χάθηκαν από την ιστορία. Τα 50 παιδιά που αργότερα καθιέρωσαν τη βιετναμέζικη ιστορία ήταν τα 50 που ακολούθησαν τη μητέρα τους. Κι ενώ οι Βιετναμέζοι λένε «Είμαστε απόγονοι του Δράκου και της Νεράιδας»αυτός ο πατέρας δράκος είναι ο Động Đình Vương και προέρχεται από τη μητρική οικογένεια του Lạc Long Quân. Έτσι και οι δύο γονείς (δράκος και νεράιδα) είναι κυρίως από τη μητρική τους οικογένεια. 

Η λατρεία της Μητέρας Θεάς, μια καθαρά βιετναμέζικη λαϊκή πεποίθηση, μπορεί να αναχθεί στον ιδρυτικό μύθο του έθνους, με εμφανή τα ίχνη της μητριαρχίας στη βιετναμέζικη, κυρίως νότια κουλτούρα. Πολλά έθιμα εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα στις σημερινές μητριαρχικές εθνοτικές μειονότητες στα υψίπεδα. 

Βιετναμέζοι μελετητές όπως ο Thi Tu και ο Le Thi Nham Tuyet ισχυρίζονται ότι η μητριαρχική πτυχή του μύθου της καταγωγής του Βιετνάμ διαφοροποιεί τη βιετναμέζικη κοινωνία από τη διάδοση της κινεζικής κομφουκιανικής ιδεολογίας, όπως οι Τρεις Υπακοές, που χώριζε τη ζωή μιας γυναίκας σε τρία στάδια: υπακοή στον πατέρα της πριν από το γάμο, υπακοή στον άντρα της μετά το γάμο και υπακοή στους μεγαλύτερους γιους της στη χηρεία. Οι αγώνες των βιετναμέζων γυναικών για απελευθέρωση από την κινεζική πατριαρχία, όταν πλαισιώνονται μέσα σε έναν μύθο μητριαρχικής καταγωγής, γίνονται μεταφορά για τον αντιαποικιακό αγώνα ολόκληρου του έθνους για ανεξαρτησία.


Η Αθάνατη Νεράιδα Âu Cơ
Εικονογράφηση: Tran Xuan Binh
___________

Βιετναμέζικη μητριαρχία και εθνικισμός

Αν και οι βιετναμέζοι ιστορικοί έχουν αντικρουόμενες ιδέες σχετικά με την ιστορία του μύθου της Âu Cơ, η ενσωμάτωση της ιστορίας στη «Βιογραφία της φυλής Hồng Bàng» (Hồng Bàng thị truyện) από μορφωμένες ελίτ του 15ου αιώνα συμπίπτει με την έννοια της επινοημένης παράδοσης. Η βιογραφία, συνυφασμένη με τη μυθολογία, ανιχνεύει την γενεαλογία της αρχαίας βασιλείας του Βιετνάμ.  Αυτό το μεσαιωνικό κείμενο παρέχει ένα παράθυρο στην επινοημένη παράδοση που περιβάλλει το Βασίλειο του Văn Lang, συνδυάζοντας τον μύθο με την ιστορία, πάνω σ' ένα σταθερό νήμα εθνοτικής ταυτότητας, το οποίο συνδέει τον Βιετναμέζικο λαό και τον ξεχωρίζει από τους εχθρούς του.

Η Âu Cơ, η συμβολική θεά μιας κοινής εθνικής καταγωγής του Βιετνάμ στο σύγχρονο εθνικιστικό της πλαίσιο, είναι μια επινοημένη παράδοση, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πολιτικής εξυγίανσης και αντιαποικιοκρατίας. Η χώρα δεν ήταν ποτέ ομοιογενής ως προς την εθνότητα και τις γλώσσες, αλλά αποτελούνταν από πολλές φυλές χωρίς σαφή όρια. Οι ελίτ κατασκεύασαν τη βιετναμέζικη κοινή καταγωγή για να σχηματίσουν μια «πολιτικά αφυπνισμένη εθνική ομάδα» από ξεχωριστές εθνοτικές φυλές, που μ' αυτόν τον τρόπο θα διαχωριστούν από την αποικιοκρατία.

Ενώ οι μορφωμένες ελίτ επινόησαν αυτούς τους εθνοτικούς δεσμούς με μια κοινή μητέρα γενάρχη, η ποιότητα της εφευρέσεώς τους δεν τους καθιστά λιγότερο πραγματικούς. Οι Βιετναμέζοι έχουν χύσει αίμα και έχουν δώσει τη ζωή τους για την εθνική ανεξαρτησία. Αν και η γη του είναι αρχαία, το Βιετνάμ ως έθνος είναι σύγχρονο. Σημάδι ενός αποτελεσματικού εθνικιστικού κινήματος, λοιπόν, είναι ο συνδυασμός του αρχαίου και του σύγχρονου, έτσι ώστε αυτά τα δύο, δύσκολα να διακρίνονται ή να μην αξίζει καν να τα διακρίνουμε, σε σύγκριση με μια πιο ρομαντική ιδέα ενός «κοινού πλακούντα». 


Η Âu Cơ, συμβολική θεά της κοινής εθνικής καταγωγής του Βιετνάμ
Εικονογράφηση: Tran Xuan Binh
__________


Σημειώσεις

  • Kinh Dương Vương: είναι μια θρυλική αρχαία βιετναμέζικη φιγούρα, που κυβέρνησε το κρατίδιο Xích Quỷ (Χώρα των Κόκκινων Δαιμόνων) από το 2879 έως το  2792 π.Χ. και θεωρείται ιδρυτής της δυναστείας Hồng Bàng (2879 - 258 π.Χ.) Το πραγματικό του όνομα ήταν Lộc Tục και ήταν έξυπνος και ευγενικός. Ο πατέρας του, αυτοκράτορας Minh τον προτιμούσε ως διάδοχο στον θρόνο, αλλά ο Lộc Tục θέλησε να παραιτηθεί υπέρ του αδελφού του, Đế Nghi. Ο αυτοκράτορας Minh εγκατέστησε αμέσως τον Nghi ως διάδοχό του, για να κυβερνήσει τη Βόρεια γη και διόρισε τον Lộc Tục ως Kinh Dương Vương για να κυβερνήσει τη νότια γη, την Xích Quỷ. 
  • Η λίμνη Động Đình είναι μια μεγάλη, ρηχή λίμνη στη βορειοανατολική επαρχία Χουνάν, στην Κίνα. Ένας Βασιλιάς Δράκος, ο Động Đình Vương, ζει στον πυθμένα της λίμνης και είναι ο παππούς του Lạc Long Quân. Σύμφωνα με την κινέζικη και βιετναμέζικη  λαογραφία, όπου υπάρχει νερό - ποτάμια, λίμνες, θάλασσες, λιμνοθάλασσες - υπάρχει ένας βασιλιάς Δράκος. Η κατοικία του Βασιλιά Δράκου ονομάζεται Long Cung (παλάτι του νερού).
  • Đế Ly : θεωρείται ο έκτος βασιλιάς της φυλής Shennong - Thần Nông της Κίνας και πατέρας της Âu Cơ.

Ο Lạc Long Quân και η Âu Cơ με τα εκατό παιδιά τους
______________


ΠΗΓΕΣ