Kinh Dương Vương και Long Nữ
Χιλιάδες χρόνια πριν, στο σημερινό Βιετνάμ, όταν βασιλιάς ήταν ο Kinh Dương Vương, το βασίλειο Xích Quỷ ήταν ένα άγνωστο τμήμα μιας τεράστιας έκτασης στην Άπω Ανατολή, που ακουμπούσε την πλάτη του σε μια σειρά από ψηλά βουνά κι έβλεπε προς τους ωκεανούς από μια μεγάλη ακτογραμμή. Ο Kinh Dương Vương ήταν ένας άντρας ρωμαλέος και είχε την ικανότητα να περπατά στο νερό σαν να περπατάει στη στεριά. Παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Long Nữ, την κόρη του Động Đình Vương, ηγεμόνα της λίμνης Động Đình. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του θρύλου, ο Kinh Dương Vương παντρεύτηκε μια κόρη του ποταμού, θεά του νερού, που ανάμεσα στις πολλές δυνάμεις της ήταν η ικανότητα να μεταμορφώνεται σε θαλάσσιο δράκο.
Όταν διαδέχθηκε τον πατέρα του στο θρόνο, τον αποκαλούσαν με το όνομά Lạc Long Quân, ο «Δράκος Άρχοντας του Lạc», γιατί οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο βασιλιάς τους είχε τη δύναμη των θαλάσσιων δράκων. Πράγματι, γρήγορα απέδειξε τις εξαιρετικές του δυνάμεις, έσωσε τον λαό του από την εισβολή τεράτων και διαβόλων και από πολλές φυσικές καταστροφές.
Εν τω μεταξύ, στα υψίπεδα του βορρά υπήρχε ένα άλλο βασίλειο με βασιλιά τον Đế Ly. Κάποτε εκείνος θέλησε να επισκεφτεί τις νότιες χώρες, όπου βασίλευε ο Lạc Long Quân και έφερε μαζί του την όμορφη κόρη του, Âu Cơ, απόγονο των νεράιδων του βουνού. Ασυνήθιστοι στους κινδύνους του νότου, πατέρας και κόρη ταξίδεψαν νότια, στην ύπαιθρο, και καθώς ταξίδευαν, ξαφνικά τρόμαξαν από ένα γιγάντιο μαύρο πουλί που κατέβηκε από τον ουρανό, έτοιμο να τους επιτεθεί. Όταν είδε το τέρας, η Âu Cơ μεταμορφώθηκε σε γερανό και άρχισε να πετάει όσο πιο γρήγορα μπορούσε, μακριά από το τερατώδες πλάσμα που την κυνηγούσε. Έτρεξε προς τη θάλασσα, με το πουλί να την πλησιάζει επικίνδυνα.
Έτυχε εκείνη την ώρα, ο Lạc Long Quân να περπατάει κατά μήκος της ακτής, όταν άκουσε τον ήχο των φτερών που χτυπούσαν από πάνω του. Σήκωσε το βλέμμα του και είδε το τεράστιο πουλί έτοιμο να πιάσει έναν εύθραυστο γερανό ανάμεσα στα νύχια του. Ο Lạc Long Quân σήκωσε έναν βράχο και με όλη του τη δύναμη τον πέταξε στον ουρανό. Ο βράχος βρήκε το στόχο του, χτύπησε το τέρας, που ούρλιαξε από τον πόνο και έπεσε στη γη νεκρό.
Όταν η Âu Cơ είδε τον σωτήρα της, πέταξε στην παραλία και προσγειώθηκε μπροστά του. Ο Lạc Long Quân ήταν έτοιμος να κάνει ένα βήμα μπροστά για να δει αν ο γερανός ήταν τραυματισμένος, όταν εκείνη πέταξε τα λευκά φτερά της και αμέσως μεταμορφώθηκε για άλλη μια φορά.
Τη στιγμή που ο Lạc Long Quân είδε την όμορφη νεράιδα να στέκεται μπροστά του, την ερωτεύτηκε. Η Âu Cơ, επίσης, θαμπώθηκε από τη δύναμη και την καλοσύνη του βασιλιά.
Εκατό αυγά που έγιναν βασιλιάδες
Λίγο αργότερα παντρεύτηκαν σ’ έναν καταπράσινο κήπο, περιτριγυρισμένοι από πολλούς ανθρώπους που γιόρταζαν για το γάμο. Ό βασιλιάς έχτισε για τη γυναίκα του ένα όμορφο ορεινό κάστρο και ένα χρόνο αργότερα, η Âu Cơ γέννησε ένα σάκο γεμάτο με εκατό αυγά, τα οποία σύντομα εκκολάφθηκαν σε εκατό όμορφα αγόρια. Τα παιδιά μεγάλωσαν κι έγιναν δυνατά και έξυπνα όπως ο πατέρας τους, και καλόκαρδα και επιδέξια σαν τη μητέρα τους. Οι δύο γονείς τους έμαθαν πώς να καλλιεργούν τα εδάφη τους και να ζουν ευγενικά.
— «Είμαι ένας θαλάσσιος δράκος από τη φύση μου», είπε ο Lạc Long Quân, «και εσύ, γυναίκα μου, είσαι μια νεράιδα του βουνού. Είμαστε τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας, όσο η φωτιά από το νερό. Φαίνεται ότι ο κοινός μας χρόνος μας έχει τελειώσει και πρέπει να χωρίσουμε».
Το ζευγάρι λοιπόν, αποφάσισε να μοιράσει μεταξύ τους τα παιδιά και τα πενήντα να ζήσουν με τον Lạc Long Quân στις ακτές, ενώ τα άλλα πενήντα με την Âu Cơ στα βουνά. Ωστόσο, υποσχέθηκαν ότι παρά την απόσταση και τον χωρισμό, πρέπει να φροντίζουν ο ένας τον άλλον και να είναι πάντα εκεί για να βοηθήσουν σε περίπτωση που κάποιος έχει ανάγκη.
Έτσι, ο Lạc Long Quân έφερε τα πενήντα παιδιά στην ακτή και χώρισε τις περιοχές για να κυβερνήσουν. Τους δίδαξε την τέχνη του ψαρέματος και του τατουάζ για να τρομάζουν τα θαλάσσια πλάσματα καθώς βουτούν και κυνηγούν για την τροφή τους.Τους εκπαίδευσε επίσης να καλλιεργούν το ρύζι και να το μαγειρεύουν σε σωλήνες μπαμπού.
Η Âu Cơ, που έφερε τα πενήντα παιδιά στα βουνά, μοίρασε επίσης τις περιοχές της για να κυβερνήσουν.Τους έμαθαν να ζουν σε ζούγκλες και βουνά, να εκτρέφουν ζώα, να καλλιεργούν το έδαφος και να φυτεύουν οπωροφόρα δέντρα για τροφή. Έμαθαν να χτίζουν σπίτια πάνω σε πασσάλους από μπαμπού για να προστατεύονται από τ’ άγρια ζώα. Τα παιδιά του Lạc Long Quân και της Âu Cơ πιστεύεται ότι είναι οι πρόγονοι του Βιετνάμ. Το μεγαλύτερο αγόρι που πήγε με την Âu Cơ έγινε βασιλιάς, ονομάστηκε Hung Vuong, και ίδρυσε την πρωτεύουσά του στο Phong Chau.
Οι απόγονοι του Δράκου και της Νεράιδας
Όταν ο βασιλιάς πέθανε, ο θρόνος πέρασε στον μεγαλύτερο γιο. Αυτή η διαδοχή συνεχίστηκε για αρκετές γενιές, με κάθε βασιλιά να παίρνει τον τίτλο Hung Vuong, διασφαλίζοντας τη συνέχεια και τη σταθερότητα στο βασίλειο. Ο λαός αγαπούσε και σεβόταν τους ηγεμόνες του, ζώντας με ειρήνη υπό τη σοφή καθοδήγησή τους.
Η ιστορία του Lạc Long Quân και της Âu Cơ έχει περάσει από γενιά σε γενιά, υπενθυμίζοντας στον Βιετναμέζικο λαό την εξαιρετική καταγωγή του. Είναι περήφανοι που είναι απόγονοι ενός δράκου και μιας νεράιδας, όνομα που χρησιμοποιείται συχνά στη βιετναμέζικη ποίηση με υπονοούμενο την έκκληση για αλληλεγγύη μεταξύ των εθνοτικών ομάδων στο Βιετνάμ. Επιπλέον, οι Βιετναμέζοι αποκαλούν ο ένας τον άλλον «συμπατριώτες» με την ίδια σημασία.
Ο θρύλος αυτός είναι μια απόδειξη του βιετναμέζικου πνεύματος, ανθεκτικού, ενωμένου και περήφανου. Οι απόγονοι του Lạc Long Quân και της Âu Cơ συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις αξίες των θεϊκών προγόνων τους, να αγαπούν την πολιτιστική τους κληρονομιά και να εργάζονται μαζί για την ευημερία της πατρίδας τους.
ΠΗΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου