Όλα περνούν κι όλα ξανάρχονται....

Atelier Robert Doisneau

Έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε για το άλογο που ονειρευόταν...

Ήταν μια φορά ένας τόπος φτωχός. Και στον τόπο εκείνο ζούσε ένας χήρος χωρικός μαζί με το γιο του, που τον ανάθρεψε μονάχος κι εκείνος ξεπετάχτηκε κι έγινε πια κοτζάμ παλικαράκι.

Μια μέρα, ο χωρικός πούλησε τη λιγοστή σοδειά του και πήγε στο παζάρι ν' αγοράσει ένα άλογο που από καιρό ονειρευότανε γι' αυτόν και για το γιο του. Παζάρεψε, έδωσε ό,τι είχε κερδίσει απ' όλη του τη σοδειά, κι απόκτησε μια όμορφη φοράδα. Όταν γυρνούσε σπίτι του, ένιωθε περηφάνια που ήτανε καβαλάρης πάνω στη φοράδα του κι όλοι οι συχωριανοί του τον μακαρίζανε.

Και το άλογο το'σκασε... και ξανάρθε.....

Όμως την άλλη μέρα, η φοράδα το 'σκασε και πήρε τα βουνά.
- Τι ατυχία, λέγανε όλοι γύρω του. Έδωσες ό,τι είχες και δεν είχες για δαύτηνα και τώρα τίποτα δε σου 'μεινε.

Κι αυτός τους αποκρίθηκε: 

- Όσο ζω, ελπίζω. Η ατυχία είναι σαν την τύχη, δεν κρατάει παντοτινά.......

Και πέρασαν μέρες, πέρασαν βδομάδες και, ένα απομεσήμερο, η φοράδα γύρισε πίσω, μαζί μ' ένα πανώριο άγριο άλογο που είχε μαζί του ζευγαρώσει.

- Τι τύχη! είπανε όλοι στο χωριό. Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο! Είσαι απ' τον ουρανό ευλογημένος! 

Κι εκείνος είπε: 

- Η τύχη, η ατυχία, όλα περαστικά είναι. Ας είμαστε καλά μονάχα......

Το σπασμένο ποδάρι είναι μικρότερο κακό απ΄του πολέμου τη συμφορά....

Τι ήτανε να το πει! Την άλλη μέρα, όταν ο γιος του πήγε να δαμάσει το άγριο άτι, εκείνο τον έριξε απ' την πλάτη του και του τσάκισε το πόδι.

- Συμφορά σου, λέγανε όλοι οι γύρω. Τι ατυχία σε βρήκε πάλι! 

Κι αυτός: 

- Ατυχία, ευλογία, πώς μπορεί κανείς να ξέρει πώς προχωράει η ζωή; .......

Δεν πέρασε ούτε βδομάδα κι ήρθε μήνυμα για πόλεμο σε τόπο μακρινό, ανάμεσα σ' άγνωστους φίλους κι άγνωστους εχθρούς. Όλοι οι νέοι ντυθήκανε, θέλοντας και μη θέλοντας. Κλαίγανε μανάδες κι αρραβωνιαστικές, κλαίγανε αδερφάδες, κλαίγανε πατεράδες. Μονάχα ο χωρικός δεν έκλαψε, γιατί ο γιος του ήτανε ο μόνος νέος απ' το χωριό που, με σπασμένο το ποδάρι του, έμεινε πίσω.

Κι είπε ο χωρικός στο γιο του: 

- Ας είναι ευλογημένο το άλογο που σ' έριξε στο στρώμα, γιατί πιο μεγάλη συμφορά απ' του πολέμου το κακό δεν έχει. Να το θυμάσαι: η ατυχία, η ευλογία, όλα περνούν κι όλα ξανάρχονται. Κι αφού πολλά κακά βγαίνουνε σε καλό, πάντα να ελπίζεις......

Durer Tarot, La Fortuna

Λιλή Λαμπρέλλη, Η ατυχία και η ευλογία,

Δέκα και ένα παραμύθια σοφίας για καιρούς κρίσης και άλλων δεινών, εκδόσεις Πατάκη