Ενότητα 3η, Φίλοι για πάντα

Word cloud made with WordItOut

Η Φιλία στην Εφηβεία

Της Αλίνας Πουλάκη
Κλινικής Ψυχολόγου

                Η φιλία είναι απαραίτητη κατά την περίοδο της εφηβείας όπου αλλάζουν οι σχέσεις που έχουμε με την οικογένειά μας. Στην εφηβεία προτιμούμε να περνούμε περισσότερο χρόνο με τους φίλους μας. Γι' αυτό το λόγο ίσως οι έφηβοι λένε ότι η φιλία είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουν στη ζωή τους. Αναζητούμε ένα φίλο που να μας ταιριάζει για να του εμπιστευτούμε τις δυσκολίες μας, να μας στηρίζει και που μαζί του θα περνάμε ευχάριστες στιγμές. Τα κριτήρια, με βάση τα οποία συνήθως διαλέγουμε φίλους, είναι το να έχουμε παρόμοιες αντιλήψεις, αξιοπιστία, υποστήριξη, σταθερότητα, να αντλούμε χαρά, να είμαστε ο εαυτός μας, να συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο αλλά και να μπορούμε να διαφωνούμε. Θέλουμε να γνωρίζουμε συνομηλίκους και να ανταλλάσσουμε απόψεις για τα ρούχα, τα χτενίσματα και τα ενδιαφέροντά μας. Όλα αυτά μας ενώνουν και μας κάνουν να νιώθουμε πιο δυνατοί.
                 Ταυτιζόμαστε με τους φίλους μας όπως παλιότερα ταυτιζόμασταν με τους γονείς μας. Θεωρούμε πολύ σημαντική την εικόνα που η παρέα δημιουργεί για εμάς. Συχνά προσπαθούμε να είμαστε απόλυτα όμοιοι με τους φίλους μας για να μη μας απορρίψουν. Όμως μια ομάδα λειτουργεί ακόμη καλύτερα όταν τα άτομα που την αποτελούν συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο μέσα από τις διαφορές τους. Είναι σημαντικό λοιπόν να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στην ομοιότητα που θέλουμε να έχουμε με τους φίλους μας και στη μοναδικότητα που έχει ο καθένας μας Η πραγματική φιλία, δηλαδή αυτή που μπορεί να διατηρηθεί, αρχίζει όταν μπο­ρούμε να πούμε στον άλλο: «Δεν είσαι σαν εμένα, έχεις δίκιο να είσαι όπως εί­σαι. Αν και είμαστε διαφορετικοί, εγώ σ’αγαπώ πολύ».
                        Βασική αξία στη φιλία είναι να μπορούμε να εμπιστευτούμε τον άλλο και να νιώθουμε ασφαλείς μαζί του. Τη δική μας εμπιστοσύνη τη στηρίζουμε στην πίστη που μας δείχνει ο άλλος και την ο­ποία μόνο στις δύσκολες στιγμές μπορούμε να εκτιμήσουμε. Όταν όλα πάνε καλά, το να μένεις πιστός στον άλλο είναι εύκολη υπόθεση. Το να είσαι όμως πιστός δε σημαίνει να είσαι τυφλός και να δέχεσαι από τον άλλο τα πάντα χωρίς κριτικό πνεύμα. Είναι φοβερό να νιώθει κανείς ότι πρέπει να προδώσει τον εαυτό του, προκειμένου να μην προδώσει ένα φίλο. Μερικές φορές προκειμένου να μη χάσουμε ένα φίλο κάνουμε πράγματα που δε θέλουμε. Αντί γι’ αυτό μπορούμε να εξηγήσουμε τους λόγους που έχουμε μια διαφορετική επιθυμία.
                       Υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να πέσουμε σε μια παγίδα: στη ζήλια της φιλίας, που μας ωθεί να φυλακίσουμε τον άλλο, για να μείνει δίπλα μας. Λες και αναγκάζο­ντας τον να μείνει κοντά μας με το σώμα του, ενώ εκείνος θέλει να βρίσκεται αλλού, μπορούμε να τον αναγκάσουμε να έχει μια σχέση μαζί μας. Σ' αυτή την περίπτωση, έ­χουμε πάλι τη νοσταλγία μιας σχέσης όπως τότε που ήμασταν μικροί κι επιθυμούσα­με να αγαπάμε αιώνια τους γονείς μας. Αυτή η επιθυμία κατοχής, που απαιτεί μιαν απόλυτη εξάρτηση του άλλου, δεν εί­ναι πια φιλία αλλά υποταγή του άλλου.Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε ότι η αποκλειστικότητα είναι ο εχθρός της φι­λίας και της χαράς της ζωής. Στη φιλία, όπως και στον έρωτα, το ν' αγαπάμε πραγματικά κάποιον σημαίνει να τον αφήνουμε ελεύθερο, να του παραχωρούμε το δικαίωμα να είναι διαφορετικός α­πό εμάς. Εάν φοβόμαστε μήπως τον χάσουμε, πρέπει να μάθουμε να ξεπερνάμε αυτό το φόβο, πράγμα που δεν είναι πάντα εύκολο. Υπάρχει όμως άλλη λύση;
                           Οι φίλοι μερικές φορές είναι αφορμή για καβγάδες μεταξύ γονέων και παιδιών. Είναι σημαντικό να διαλέγουμε μόνοι μας τους φίλους μας γι’ αυτό δε μας αρέσει να κάνουμε φίλους παιδιά που μας γνωρίζουν οι γονείς μας. Όμως αν δώσουμε λίγο χρόνο ίσως και αυτοί μπορεί να γίνουν καλοί φίλοι μας. Οι γονείς μερικές φορές φοβούνται μήπως μέσα από τη συμμετοχή μας σε μια παρέα κάνουμε επικίνδυνα πράγματα ή θεωρούν ότι οι φίλοι δεν είναι αρκετά καλοί. Αυτό μας οδηγεί στο να κάνουμε ίσως κάποιες παρέες κρυφά από τους γονείς και έτσι να νιώθουμε τύψεις. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να έχουμε εμπιστοσύνη στις αξίες και στη διαφορετικότητά μας. Αυτό συμβαίνει γιατί κάποια πρότυπα των γονιών διαφέρουν από των παιδιών. Οι γονείς έχουν αγωνία και είναι δύσκολο να γνωρίζουν ακριβώς πότε να επέμβουν. Θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε τους φίλους μας στους γονείς μας. Είναι σημαντικό να έχουμε μια ουσιαστική επικοινωνία με τους γονείς μας για να μπορούν και εκείνοι να μας κατανοούν.
                     Η πραγματική φιλία μας δίνει τη δυνατότητα να εμπιστευτούμε, να δεσμευτούμε και να εξελιχθούμε σαν άνθρωποι. Ακόμα και όταν ενηλικιωθούμε οι φίλοι μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς και να μας βοηθούν στις δυσκολίες. Οι φιλίες που δημιουργούνται στην εφηβεία συχνά διαρκούν μια ολόκληρη ζωή.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Γιατί η φιλία είναι ιδιαίτερα απαραίτητη κατά την περίοδο της εφηβείας;

2. Ποιος είναι ο ρόλος της διαφορετικότητας, της εμπιστοσύνης, της πίστης και της αποκλειστικότητας στη φιλία;

3. Γιατί οι φίλοι γίνονται συχνά αφορμή για καβγάδες μεταξύ γονέων και παιδιών; Ποια είναι η σωστή στάση που πρέπει κάθε πλευρά να κρατάει;

 

[Περί φιλίας]

                         Κατά πόσον οι σημερινές συνθήκες ζωής επιτρέπουν να διατηρούνται ή να δημιουργούνται φιλίες, σαν αυτές που όλοι στο παρελθόν έχουμε ζήσει; Φιλίες που προϋποθέτουν συλλογικότητα, επικοινωνία και ενδιαφέρον περίσσιο για τους συντελεστές τους. Δύσκολες οι απαντήσεις. Αν το καλοσκεφτούμε, ο καθένας από μας έχει κάτι να πει για φιλίες που ατόνησαν, για φιλίες που στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης έδειχναν αυθεντικές, τότε που όλοι αισθανόμασταν δυνατούς τους κτύπους της καρδιάς για μεγάλα οράματα και μεγάλες επιδιώξεις. Και τότε, αν θυμάστε καλά, κανείς δεν είχε διανοηθεί ότι τα μεγάλα πράγματα θα προωθούνταν χωρίς το δέσιμο των ανθρώπων μεταξύ τους, τη βαθιά αξεπέραστη φιλία. Σήμερα, ο χρόνος έχει συμβάλει στο να εξανεμιστεί εκείνο το κλίμα. Ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται όλο και πιο ανθεκτικός στις φιλικές προκλήσεις, περιχαρακώνεται σε σημείο προκλητικό, απορρίπτει τον άλλον με φοβερή ταχύτητα και γι’ αυτή τη συμπεριφορά του έχει ως μόνιμη επωδό την έλλειψη εμπιστοσύνης και την υπεραπασχόληση. Εγωκεντρικός, περιχαρακωμένος και με σαφείς πλέον ατομικιστικές αντιλήψεις εξαντλεί την έννοια της φιλίας σε επιφανειακές και με ημερομηνία λήξης κοινωνικές σχέσεις. Θα έχετε όλοι πιάσει τον εαυτό σας να λέτε, «α, ναι, έχω πολλούς γνωστούς, αλλά φίλους, ε, εντάξει... ».
                         Οι ρυθμοί διαβίωσης είναι τόσο γρήγοροι, ώστε ο άνθρωπος έχει ελάχιστες δυνατότητες να ξανοιχτεί και να πειραματιστεί. Πιεζόμενος υπερβολικά προκειμένου να αντεπεξέλθει σε χιλιάδες μικρές δοκιμασίες, τις οποίες εν πολλοίς ο ίδιος δημιούργησε, θέλοντας να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, οπαδός του «φαίνεσθαι» κι όχι του «είναι», φροντίζει να επιδίδεται σε αγώνα δρόμου επαγγελματικής ανέλιξης σε τέτοιο βαθμό, ώστε η έννοια «φιλία», ποδοπατημένη από τον ανταγωνισμό, να ηχεί εξωπραγματική. Μια έννοια που την εντοπίζει κανείς πιο εύκολα σε παλιά βιβλία, αλλά δεν θέλει να τη βιώσει, που την ακούει μέσα από αφηγηματικές συζητήσεις γηραιών κυριών, αλλά απορεί, που την οσφραίνεται μέσα από επετειακές εκπομπές της τηλεόρασης, όπου παλιοί αγωνιστές ανατρέχουν στις «στιβαρές» φιλίες που δημιουργήθηκαν μέσα από κοινές αγωνίες μιας άλλης νιότης, αλλά τους αποδίδει γραφικότητα. Σήμερα αποφεύγουμε ακόμη και να μιλάμε στους γείτονες, πόσω μάλλον να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα. 
                               Σήμερα η έννοια της συλλογικότητας έχει αμβλυνθεί και ο ατομικισμός αποτελεί την κορωνίδα του συστήματος. Πώς να αντέξει λοιπόν η φιλία; Κάποιοι καλύπτουν τα κενά συνωστιζόμενοι σε γραφεία ψυχολόγων, κάποιοι άλλοι σε ινστιτούτα καλλωπισμού. Κάνουν γιόγκα μετά μανίας, κτυπιούνται ώρες πάνω σε διάφορα όργανα, λοξοκοιτούν τους συναθλητές τους, καταγράφουν τον τρόπο που κινούνται, το τι φοράνε, το πώς γέρνουν το σώμα ή το κεφάλι, το πώς πίνουν στο διάλειμμα την πορτοκαλάδα. Ρουφούν σαν άλλο φρεντοτσίνο τις συμβουλές των περιοδικών ποικίλης ύλης, εκεί όπου η γυναίκα είναι αποδεκτή μόνον αν έχει συγκεκριμένες αναλογίες. Ξέρετε, τώρα, ποιες. 
                                   Για να σοβαρευτούμε όμως, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι νέοι άνθρωποι, λάτρεις της τεχνολογίας, λάτρεις όμως και της ήσσονος προσπάθειας – οι φιλίες έχουν ζόρι– στρέφονται προς την απρόσωπη ηλεκτρονική επικοινωνία, τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία. Στις ΗΠΑ μάλιστα αναπτύσσεται ραγδαία ο κλάδος της on line ψυχοθεραπείας (e-therapy). Λογικό, από τη στιγμή που εξέλιπε ο κολλητός ο φίλος, η κολλητή αν και κουτσομπόλα γειτόνισσα. Και εν μέσω αυτής της απαξίας μιας αρετής, όπως ήταν η φιλία για τον αρχαιοελληνικό κόσμο, (κατά τον Πυθαγόρα, ο φίλος είναι ο άλλος μας εαυτός και μοιράζεται μαζί μας την αυτή ψυχή), αυξάνονται διεθνώς οι πωλήσεις βιβλίων που καταπιάνονται με την ευτυχία. Πανζουρλισμός πραγματικός και αναζήτηση αντιδότου. 
                               «Απ’ όλα τα αγαθά που μας παρέχει η σοφία για τη διασφάλιση μιας ευτυχισμένης ζωής, το μεγαλύτερο είναι η απόκτηση φίλων», έλεγαν οι επικούρειοι φιλόσοφοι, αλλά ποιος έχει πια χρόνο γι’ αυτούς. Κι αν κάποια στιγμή μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον, είναι η αυξανόμενη ασημαντότητα του κοινωνικού περιβάλλοντος που μας κάνει να μη μιλάμε για τα παλιά τα αποφθέγματα. Προφανώς επανακαθορίζουμε τις συντεταγμένες ζωής. Προσαρμόζουμε τη σκέψη μας και τη συμπεριφορά μας στα δεδομένα του σύγχρονου κόσμου και αναζητούμε νέους κανόνες για το ευ ζην. Κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί ακόμη να πει αν θα παρασύρουμε μαζί μας στο μέλλον τη λησμονημένη συλλογικότητα και τη βαθιά έννοια της φιλίας που την περιβάλλει.                  (Ρίτσα Μασούρα, «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 14-5-2006)

 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Ποιο είναι το θεματικό κέντρο του παραπάνω άρθρου; Με ποιο τρόπο έχει αναπτυχθεί η 1η παράγραφος; Ποια η λειτουργία του ερωτήματος στην α΄παράγραφο; Ποια απάντηση δίνει στη συνέχεια στο ερώτημα αυτό;

2. Ποιες συνθήκες επικρατούν στις σημερινές κοινωνίες και πώς επηρεάζουν τις φιλίες;

3. Τι συμβαίνει με τις φιλίες των νέων ανθρώπων; Ποια θέση παίρνει πάνω στο θέμα αυτό η συντάκτρια του άρθρου στην 4η παράγραφο;

4. Ποιους προβληματισμούς εκφράζει η συντάκτρια του άρθρου στην τελευταία παράγραφο; 

Πόσα χρόνια διαρκούν οι φιλίες;

Αν και η φιλία από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρείτο ως η μεγαλύτερη αρετή και υπάρχουν παραδείγματα φιλίας που έμειναν για πάντα στην ιστορία, σήμερα που όλα είναι μετρήσιμα, οι επιστήμονες υπολόγισαν το χρονικό διάστημα που μπορούν να διαρκέσουν οι φιλίες στο σύγχρονο περιβάλλον.

Σε επτά χρόνια, κατά μέσο όρο οι άνθρωποι χάνουν περίπου τα μισά άτομα του στενού περιβάλλοντός τους, αποφάνθηκε ο ολλανδός κοινωνιολόγος Γκέραλντ Μόλενχορστ από το πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, ο οποίος μελέτησε τις συνθήκες στις οποίες δημιουργούνται και εξελίσσονται τα κοινωνικά-φιλικά δίκτυα των ανθρώπων.
Επίσης σύμφωνα με την έρευνα διαπιστώθηκε ότι αυτό που ονομάζουμε σήμερα φιλία, δηλαδή ο "κύκλος" των γνωστών και γενικότερα τα προσωπικά "δίκτυα" που έχει ένας άνθρωπος, δεν είναι απαραίτητο να σχηματίζονται αποκλειστικά στη βάση προσωπικών επιλογών, αλλά εξαρτώνται και περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις ευκαιρίες που έχει ένα άτομο να συναντήσει άλλους ανθρώπους, καθώς και από το συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο και τους τόπους όπου αυτές οι επαφές λαμβάνουν χώρα.
Παράλληλα πολλοί επιστήμονες, ιδίως Αμερικανοί,ισχυρίζονται ότι τα προσωπικά δίκτυα σταδιακά συρρικνώνονται. Ωστόσο ο Μόλενχορστ διαφωνεί και από τις έρευνές του συμπέρανε ότι μπορεί μεν κατά την επταετία να έχουν χαθεί περίπου οι μισοί φίλοι και γνωστοί κάποιου, αλλά έχουν σταδιακά αντικατασταθεί από άλλους, με αποτέλεσμα ο μέσος αριθμός ατόμων που απαρτίζουν τα προσωπικά δίκτυα των ανθρώπων, να παραμένει εντυπωσιακά σταθερός στο πέρασμα του χρόνου.
Ειδικότερα σύμφωνα με την έρευνα, μετά από επτά χρόνια μόνο το 48% των φίλων και γνωστών,δηλαδή ένας στους δύο, παραμένει μέλος του προσωπικού δικτύου, ενώ μόνο το 30%, δηλαδή περίπου ένας στους τρεις, συνεχίζει να έχει πραγματικό ενεργό φιλικό ρόλο, ως συμπαραστάτης, βοηθός και τακτικός συνομιλητής κάποιου. Το 70% έχουν πια χάσει αυτές τις ιδιότητες. Από αυτούς, το 52% έχουν, μετά την επταετία φύγει πια τελείως από το προσωπικό "δίκτυο" κάποιου, ενώ το υπόλοιπο 22% είναι ακόμα μέλη του δικτύου, αλλά σε περιφερειακό πια ρόλο. 

 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=50793

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Υπάρχουν τελικά "φίλοι για πάντα"; Τι υποστηρίζει το παραπάνω άρθρο; Συμφωνείτε; Υποστηρίξτε την άποψή σας με τα κατάλληλα επιχειρήματα.
2. Επιλέγουμε τους φίλους μας ή όχι; Τι έδειξαν οι έρευνες; Συμφωνείτε; Υποστηρίξτε την άποψή σας με επιχειρήματα και παραδείγματα. 

 

Είναι καλό να έχεις (150) φίλους

 

Το Facebook, περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο από την εποχή που εφευρέθηκε το ταχυδρομείο, έφερε επανάσταση στον τρόπο που επικοινωνούμε. Αλλά η επανάσταση δεν έγινε με τον τρόπο που υποστηρίζουν οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από αυτό και τις άλλες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

 Αυτές οι ιστοσελίδες μας επέτρεψαν να συγκεντρώσουμε χιλιάδες φίλους, αλλά δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει τον τρόπο να υπερβούμε την παλαιομοδίτικη φύση των ανθρωπίνων σχέσεων.

Ο κύκλος των πραγματικών μας φίλων παραμένει πεισματικά μικρός, περιορισμένος όχι από τη τεχνολογία αλλά από την ανθρώπινη φύση. Αυτό που πέτυχε το Facebook, ωστόσο, είναι να μας προσφέρει έναν τρόπο να διατηρήσουμε αυτούς τους κύκλους σε ένα κατακερματισμένο, δυναμικό κόσμο.

Το κρίσιμο συστατικό του λεγόμενου «social networking» είναι η αφαίρεση των χρονικών περιορισμών. Σύμφωνα με έρευνες, στον πραγματικό κόσμο αφιερώνουμε το 40% του περιορισμένου κοινωνικού μας χρόνου κάθε εβδομάδα, στους πέντε πιο σημαντικούς ανθρώπους που γνωρίζουμε και οι οποίοι αντιστοιχούν μόλις στο 3% των κοινωνικών μας επαφών. Από τη στιγμή που ο χρόνος που αφιερώνουμε σε μία σχέση καθορίζει την ποιότητά της, το να έχουμε περισσότερους από πέντε πολύ καλούς φίλους είναι αδύνατο όταν η επικοινωνία γίνεται πρόσωπο με πρόσωπο και τον καθένα από αυτούς ξεχωριστά.

Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης υποστηρίζουν ότι έχουν δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα, αφού μας επιτρέπουν να μιλάμε με όσους ανθρώπους θέλουμε "την ίδια στιγμή".

Όμως οι εμπνευστές του Facebook παρέβλεψαν ένα από τα πλέον κρίσιμα στοιχεία της περίπλοκης διαδικασίας του να δημιουργούμε σχέσεις: το μυαλό μας. Με απλά λόγια, οι εγκέφαλοί μας είναι σχεδιασμένοι έτσι που να μας επιτρέπουν έναν μικρό αριθμό ανθρώπων στον κοινωνικό μας κύκλο.

Ναι, μπορείς να έχεις 500, 1000 ή ακόμη και 5.000 «φίλους» στη σελίδα σου στο Facebook, όμως ουσιαστική σχέση, στο διαδίκτυο ή στην πραγματική ζωή, μπορείς να έχεις το πολύ με 150 άτομα. Όσοι μετράνε χιλιάδες ψηφιακούς "φίλους" συμπεριφέρονται σαν να μπορούν να κάνουν αυτό που οι νευρολόγοι και οι ανθρωπολόγοι γνωρίζουν ότι είναι αδύνατον : να κινούνται, ταυτόχρονα την ίδια εποχή, σε έναν κύκλο περισσότερων από 150 ανθρώπων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το Facebook και οι μιμητές του δεν επιτελούν ένα σημαντικό, ακόμη και επαναστατικό, έργο – συγκεκριμένα μας βοηθούν να διατηρούμε επαφή με τους υπάρχοντες φίλους μας. Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης μας βοηθούν να διατηρούμε φιλίες που διαφορετικά θα έφθιναν. Και κάνουν και κάτι άλλο, πιο σημαντικό και λιγότερο προφανές: μας επιτρέπουν να (επαν)ενοποιήσουμε τα κοινωνικά μας δίκτυα με τέτοιο τρόπο, ώστε αντί να έχουμε μερικά ασύνδετα μεταξύ τους υποσύνολα φίλων, να δημιουργήσουμε εικονικά το είδος των παλαιών αγροτικών κοινοτήτων, όπου όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Καλωσήλθατε στο ηλεκτρονικό χωριό.

Του Robin Dunbar στο Βήμα – καθηγητής εξελικτικής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Πόσο αληθινές και ουσιαστικές είναι, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο οι ψηφιακές - εικονικές φιλίες στο Facebook; Συμφωνείτε με την άποψη αυτή; 
2. Διαβάστε όσα γράφει σχετικά η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου. Συμφωνείτε μαζί της; Διατυπώστε την άποψή σας.
   “Γιατί τα τελευταία χρόνια το social networking τείνει να μετατρέψει τη φιλία από υπαρκτό δεσμό σε ψευδαίσθηση; Από κάτι που μάθαμε παραδοσιακά να μοιραζόμαστε σε κάτι που ο καθένας μόνος και για λογαριασμό του αγκαλιάζει; Τι είναι αυτό που μας έχει απομονώσει στις ηλεκτρονικές μας καλύβες και μας βγάζει στοιχεία παλιμπαιδισμού και κτητικότητας; Θυμάστε όλοι τους παιδικούς “φανταστικούς φίλους”... αντί να προχωρήσουμε μπροστά γυρνάμε στο πως συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά;
   Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα μηχανισμό άμυνας που ο καθένας μας βγάζει στην επιφάνεια. Για να το κάνουμε όμως αυτό σημαίνει πως έχουμε πληγωθεί σε σημείο να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να την ξαναπατήσει. Έτσι λοιπόν θωρακισμένοι στο “ασφαλές κλουβί” που οι ίδιοι δημιουργήσαμε, έχουμε τα πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά τίποτα στην πράξη!”.
     

   ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

   Να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων διαλέγοντας λέξεις από τον πίνακα, αφού πρώτα τις τοποθετήσετε στον κατάλληλο τύπο : 
    
   

    
   

   έμπιστος, αληθινός, συμφεροντολογικός, ιδανικός, αντίξοος, αθέμιτος, αυστηρός, εύθραυστος αποκλειστικός ,υποκριτικός, ανιδιοτελής, επώδυνος, αμοιβαίος, αμερόληπτος, αφοσιωμένος, αντικειμενικός, γνήσιος, τραυματικός, στενός, ψεύτικος, καλοπροαίρετος, τοξικός

   
   

     

   1. Η φιλία στηρίζεται στην αμοιβαία, ………………………………….....αγάπη και εκτίμηση.
   2. Μπορούσα να υπολογίζω σ’ αυτόν μιας και ήταν πάντα ένας …………………………….. και ……………...φίλος. 
   3. Στον αντίποδα της ………..…………φιλίας βρίσκεται η …………………………., η ……………φιλία. Αυτή είναι ………………………………………………… και διαρκεί μόνο όσο ο ένας έχει την ανάγκη του άλλου.
   4. Η φιλία πρέπει να τροφοδοτείται καθημερινά με ενδιαφέρον, αγάπη. Και με τη πάροδο του χρόνου να δημιουργείται μια ……………………….σχέση, στηριγμένη στον ……………………………......σεβασμό.
   5. Ο πραγματικός φίλος θα μας ασκήσει ………….……………..και ………………………κριτική, προκειμένου να μας βοη­θήσει να καταλάβουμε τα σφάλματα μας, και δε θα μας κολακέψει.
   6. Επειδή ο έφηβος δεν μπορεί να πάρει κάποιες αποστάσεις από τους φίλους του, η σχέση του μαζί τους είναι τόσο …………….. και σημαντική για εκείνον, που τον εμποδίζει να σχηματίσει ……………………… γνώμη γι’ αυτούς. Στα μάτια του φίλου του βλέπει τον ………………………….φίλο που πάντα ήθελε να έχει, χωρίς αυτό βέβαια να είναι πολλές φορές αληθινό.
   7. Ο ………………………….χαρακτήρας της φιλίας προκαλεί κάποιες φορές ανησυχία στους γονείς, ιδιαίτερα όταν ο φίλος ή η φίλη είναι άτομο που δεν εγκρίνουν ή δεν γνωρίζουν.
   8. Η ζήλια, ο ……………………………. ανταγωνισμός, η μιζέρια και η συνεχής ένταση είναι ……………………………….. συμπεριφορές που υπονομεύουν και φθείρουν μια φιλία.
   9. Η φιλία που χτίζεται κάτω από …………..συνθήκες είναι ουσιαστική.
   10. Η φιλία είναι εξαιρετικά……………………….. Κάτι που χτίζεις πολλά χρόνια, είναι ικανό να γκρεμιστεί σε ένα λεπτό.
   11. Η λήξη μιας φιλίας, σύμφωνα με την έρευνα, είναι μια εμπειρία εξαιρετικά ………………………………και ………………………………………και για τα δύο μέρη της σχέσης, τόσο για τον φίλο που εγκαταλείπει όσο και για αυτόν που εγκαταλείπεται.
   12. Μια χαλαρή, …………………συζήτηση με έναν καλό φίλο, είναι όλα όσα χρειάζεται κανείς για να διώξει το άγχος που του προκαλεί ένα θέμα.

   
   

   
   

         Βρείτε από ένα τουλάχιστον μονολεκτικό συνώνυμο και ένα αντώνυμο για καθέναν από τους παρακάτω επιθετικούς προσδιορισμούς της φιλίας:  

   
   

   
   
   

   • ιδιοτελής
   • αληθινή
   • ειλικρινής
   • υποκριτική
   • επιφανειακή
   • σταθερή
     

   
   

   
   

   
   
   
   

   Να βρείτε σύνθετες λέξεις με α΄ή β΄συνθετικό τη λέξη φίλος. Για εξάσκηση λύστε το σταυρόλεξο με τα σύνθετα του "φίλος"