Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Πόσο εύκολο είναι να δεις τίγρη στο χιόνι, αν δεν ζεις στο Θιβέτ;



....μια ταινία τόσο αγνή όσο το χιόνι...τόσο άγρια όσο ο τίγρης


"Είχα έντονη επιθυμία να κάνω μια ταινία τόσο αγνή όσο το χιόνι, αλλά και τόσο άγρια όσο ο τίγρης. Πρόκειται για την αγάπη ενός άντρα για μια γυναίκα, για την οποία θα πέθαινε κυριολεκτικά". Αυτά είναι τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Ρομπέρτο Μπενίνι, όταν ρωτήθηκε για τη βασική ιδέα της ταινίας του.

Πρωταγωνιστής του φιλμ ένας ταλαντούχος ποιητής, ο Attilio de Giovanni ο οποίος κάθε βράδυ βλέπει το ίδιο όνειρο, ότι δηλαδή παντρεύεται την γυναίκα της ζωής του, Βικτόρια (τη "μούσα" του, Νικολέτα Μπράσκι). 

Η δράση αρχίζει πραγματικά όταν ο Attilio πληροφορείται ότι η αγαπημένη του Βικτόρια (η οποία τον αγνοεί) βρίσκεται βαριά τραυματισμένη στην εμπόλεμη Βαγδάτη. Από εκείνη τη στιγμή και μετά θα κινήσει γη και ουρανό για να την σώσει, αν και οι συνθήκες είναι "θεωρητικά" αντίξοες . Η ιστορία θα αποκτήσει τη ζητούμενη κορύφωση στο τέλος και ο Μπενίνι θα αποδείξει για άλλη μια φορά την ικανότητά του να χρησιμοποιεί ένα απλό σενάριο και να το μεταμορφώνει σε έναν ύμνο για τον έρωτα, την ανθρωπιά, τη ζωή.






Τίγρη στο χιόνι....

- Γιατί να μη ζήσουμε μαζί για όλη τη ζωή μας, εύκολο είναι.

- Όσο εύκολο να δεις τίγρη στο χιόνι. Όταν τη δω, θα μείνουμε μαζί για πάντα

- Πάμε στο Θιβέτ! Εκεί χιονίζει πάνω στις τίγρεις.

- Μα ζούμε στη Ρώμη. 

- Χιόνι σε τίγρη στη Ρώμη!!!! Κατάλαβα......



Άβυσσος η ανθρώπινη ψυχή! Ζαλίζεσαι όταν κοιτάς μέσα!!!

Ο Αλ Τζουμαλί, φαρμακοποιός της Βαγδάτης, ποιητής. Νέος  αγάπησε μια γυναίκα και την παντρεύτηκε. Μετά πήγε στον πόλεμο και τότε έμαθε ότι η γυναίκα του έπαθε ευλογιά και παραμορφώθηκε. Κι ο Αλ Τζουμελί είπε: «Τα μάτια μου πονάνε», και μετά είπε, «Τυφλώθηκα». Όταν η γυναίκα πέθανε μετά 12 χρόνια, ξανάνοιξε τα μάτια. Δεν ήθελε να την στενοχωρήσει και παρίστανε τον τυφλό για 12 χρόνια!! 



....Βρες μου αυτή τη γλυκερίνη…….

Καμιά σημασία δεν έχει που δεν μιλάει αραβικά ο Attilio.  Στα ιταλικά ικετεύει τον ποιητή-φαρμακοποιό Αλ Τζουμαλί να τον βοηθήσει να σώσει τη Βιτόρια που κινδυνεύει να πεθάνει. Κι εκείνος καταλαβαίνει... εκείνος ξέρει τι σημαίνει ν' αγαπάς.....

«Η Βιτόρια θα πεθάνει κι αν πεθάνει… μπορούν να ξηλώσουν όλο το σκηνικό του κόσμου
Μπορούν να το διαλύσουν, να ξεβιδώσουν τ’ άστρα, να τυλίξουν τον ουρανό και να τον φορτώσουν σε νταλίκα… να σβήσουν το φως του ήλιου που τόσο πολύ αγαπώ! Ξέρεις γιατί το αγαπώ. Γιατί θέλω να το βλέπω να πέφτει στα μαλλιά της.

Μετά να τα σηκώσουν όλα, χαλιά, κολόνες, σπίτια, άμμο, άνεμο, βατράχια, ώριμα καρπούζια, χαλάζι, εφτά τ’ απόγευμα, Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο, βασιλικό, μέλισσες, θάλασσα, κολοκυθάκια……  ....Βρες μου αυτή τη γλυκερίνη…….



"You Can Never Hold Back Spring"

Στην ταινία ξεχωρίζει η μικρή μουσική παρουσία του Τομ Γουέιτς. Ο ίδιος ο Μπενίνι σε συνέντευξή του (δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 3 Μαρτίου 2006) αναφέρει: 

"Αν παντρευόμουν ξανά, θα ήθελα να τραγουδήσει ο Τομ Γουέιτς στον γάμο μου. Όταν έγραψα τη σκηνή αυτή, τον πήρα αμέσως τηλέφωνο. Του είπα "Τομ, θέλω κάτι από σένα". Με σταμάτησε: "Μπομπ - έτσι με λέει -, μη συνεχίζεις. Ό,τι κι αν μου ζητήσεις, η απάντηση είναι μία. Ναι". Μου έδωσε την απάντηση που θα θέλαμε να έχουμε από όλες τις γυναίκες του κόσμου. Του είπα: "Είσαι η καλύτερη γυναίκα, Τομ!". Του έστειλα το σενάριο και έγραψε το τραγούδι "You Can Never Hold Back Spring". Είναι τόσο ωραίο που όταν το πρωτάκουσα, η καρδιά μου χτύπησε δυνατά. Το ερωτεύθηκα αμέσως!".


You can never hold back spring
You can be sure that I will never
Stop believing
The blushing rose will climb
Spring ahead or fall behind
Winter dreams the same dream
Every time

You can never hold back spring
Even though you've lost your way
The world keeps dreaming of spring

So close your eyes
Open you heart
To one who's dreaming of you
You can never hold back spring
Baby

Remember everything that spring
Can bring
You can never hold back spring





1 σχόλιο:

  1. φοβερή σκηνή, σπαρακτική! ... αν υπήρχε η γλυκερίνη αυτή θα ήταν το υπέρτατο όπλο ... όπως το "Άστρο του Θανάτου" στο Star Wars ... θα είχαμε διαλύσει εκ θεμελίων τον κόσμο ... εκατομμύρια φορές !

    ΑπάντησηΔιαγραφή